________________
૧૪૦
હોંકારકલ્પતરુ એ અડિયલ સાધુ સીધી રીતે ન ઉઠે તો તેને ચાબુકથી ફટકારજે.
રાજાના માણસોએ તેમને ઢઢળવા માંડયા અને ત્યાંથી ઉઠી જવાનું જણાવ્યું, પણ આચાર્યશ્રીએ કંઈ દાદ દીધી નહિ. એટલે પેલા માણસોએ ચાબુકના ફટકા મારવા માંડ્યા, પણ તે આચાર્યશ્રીના શરીરે લાગવાને બદલે અંતઃપુરમાં રહેલી રાણીઓના શરીર પર પડવા લાગ્યા અને થોડી જ ક્ષણોમાં ત્યાં હાહાકાર મચી ગયે. કંચુ. કીઓ મારફત આ વસ્તુની જાણ થતાં રાજા પિતાના ખાસ સેવકો સાથે યક્ષના મંદિરે આવ્યા અને હાથ જોડીને આચાર્યશ્રીને કહેવા લાગ્યું કે “હે સ્વામિન! અમારું રક્ષણ કરે. ચાબુકના પ્રહારોએ મારા આખા અંતપુરને જર્જરિત કરી નાખ્યું છે.'
રાજા સમજી ગયો હતો કે આ કંઈ સિદ્ધપુરુષ છે, એટલે આવી ઘટના બનવા પામી છે. આચાર્યશ્રી પણ હવે યોગ્ય સમય જાણુને જાણે ઊંઘમાંથી ઉઠતા હોય એ રીતે ત્યાંથી ઉઠવા, એટલે રાજાએ તેમને સાષ્ટાંગ નમસ્કાર કર્યા અને નગરમાં પધારવાની વિનંતિ કરી.
હવે આચાર્યશ્રીએ ત્યાંથી નગરમાં જતી વખતે યક્ષની મૂર્તિને હુકમ કર્યો કે “તું સપરિવાર મારી સાથે ચાલ !” એટલે યક્ષની મૂતિ તથા ત્યાં રહેતી બીજી મૂતિઓ તેમની સાથે ચાલવા લાગી. લેકે આશ્ચર્યચકિત નયને આ અપૂર્વ ઘટના જોઈ રહ્યા.
