________________
૨૩૮
જગતશાહ
આપતું નથી. જૂના જમાનાને જાણે કોઈ સુખી ડેસે વખત પ્રમાણે ચાલ બદલવાની ના પાડતો હોય એમ, આ જહાજ દરિયાના પલટાતા રંગની સાથે ચાલ બદલવાની ના પાડે છે.
નાખુદાએ પોતાની કરામત વાપરવા માંડી. પવનને એક ખૂણ કાપીને લેવાનું કર્યું. એણે કલમી ઉપર સઢ ચડાવ્યું.
પણ એની ગતિમાં કાંઈ ખાસ વધારે ઝડપ આવી નહિ– જેકે એની મૂળ ઝડપ પ્રમાણમાં એકધારી અને સારી હતી.
ને પાછળ આવતું જહાજ તે જાણે કેવળ ચીલઝડપ માટે જ બંધાયું હતું. પાતળા તીર જેવો એને ઉઠાવ ને એના ઉપર ત્રણ ત્રણ ખૂવા ને એના ઉપર ત્રણ ત્રણ સઢો; ને એમાં વચલા મેટા ખૂવા ઉપર ચોખંડી સઢ. એ વહાણ જાણે દરિયા ઉપર તરતું ન હતું, દરિયાની સપાટીથી જાણે એક વેંત ઊંચું રહીને ઊડતું હતું !
દરિયામાં એક વહાણ જે બીજા વહાણને પીછો પકડવા માગે તે દેડ તે થાય જ. ટૂંકામાં ટૂંકી દોડ મેરે આંતરવાની, ને લાંબામાં લાંબી દોડ મોરોપંઢાર પીછો પકડવાની. આગલા વહાણના શિરેટામાં જ જે પાછલા વહાણને જળકેડો પડે તો તે પાછલા વહાણને લાંબી જ દોડ કરવાની રહે. પાછલું વહાણ મકરાણના પીથલ સુમરાનું હતું, એ વાત અજાણી નહતી. ને એને ઇરાદો પણ કાંઈ સારે નહોતા, એય અજાણ ન હતું. મકરાણના દરિયા ઉપર પીથલ સુમરે માલિકી હકક જાહેર કરતા હતા. ને એની માલિકી ગુજરાતની વેપારી વહાણવટ માટે શો મર્મ ધરતી હતી એ તે વહાણ ઉપર બે બે જાતને ભેગ લઈને આવી પડેલા સેમપુરા સલાટ અંદરજીના સેનાના ઘટથી માહિત થતી હતી.
એમાં કોઈ શક ન હતું કે પાછળનું વહાણ આગળના વહાણને પીછો પકડીને એને શિરેટ બરાબર પકડતું આવતું હતું.
નાખુદા પાસે કરામત ઘણી હતી; પણ એની એક પણ કરા- .
