________________
૧૬૮
જગતશાહે
માંથી બહાર નીકળવાને મારગ કેવળ ઢાંકી જ રાખ્યો હતા. નાળની મૂછ જેવી ખેાદાઈ કે તરત આખી નાળ એમને માટે ઉધાડી થઈ ગઈ. તે નાળમાત્રના એક કાયદા ઃ દરિયાના એક અક્ર આચાર : નાળમાં ભરતી ચઢે એક મેાઢામાંથી તે ભરતી ઊતરે ખીન્ન મેાઢામાંથી.
પિરેટનની રેતીના ઢેર હવે સધારાને આશીર્વાદ સમા થઈ પડ્યો. શંખની આરમાર જોઈ શકે તે પહેલાં તે સધારા ઠેઠ પિરેટનની સીમ સુધી પહેાંચી ગયા. હવે એમને પવન વહેલા મળે, ભરતી વહેલી મળે. અને સમા પવન હાય ને સમી ભરતી હાય તે જાણે તીર છૂટયુ* હાય એમ વહાણુ ચાલે.
શખ અને સીદીને જ્યારે સધારેાને નાસવાના રસ્તા યાદ આવ્યા ત્યારે તે સધારા પેાહિત્રાના બેટડાઓની વચમાં આવી ગયા હતા. તે પેાહિત્રાના નાનામેાટા સેકડા બેટ-બેટડા વચ્ચેથી મારગ પારખવા માટે તે કાઈક સધાર નારીને પેટ અવતાર લેવા જોઈ એ ! એને ટાળીને આગળ વધવાને માટે શરૂખનાં વહાણેાને કચ્છના કાંઠા તરફ વધારે ઝોક રાખવી પડે, એટલે સધારેને પીછે પકડવાનેય જાણે સંધારાથી સાવ સામી દિશામાં જ જવું પડે !
હવે શંખની વહાણવટી તરીકેની સેાટી શરૂ થતી હતી. હવે શખને ભરૂચ ને ખંભાત સુધી પહોંચવામાં વચમાં ઉધાડા દરિયામાં સધારા આવતા હતા. એકલાં નાસી છૂટેલાં સંધાર વહાણા જ નહિ, સધારાનું મથક—જગતમાત્રનું, સાત સાગરની સંધારવટનું મહાધામ —ગાધવી વચમાં આવતું હતું. ગાધવી અને ચાવડા સધાર એ બે જો જુદાં પડે તેા તે એયનેા નાશ થઈ શકે. પણ ગાધવી ઉપર મંડાણુ માંડીને બેઠેલા ચાવડા સધારને મુકાબલા કરવા એ તે શંખ તે સીદીની તમામ તાકાત અને અક્કલના તાગ માગી લે એવું કામ હતું.
દરમિયાન એખામઢીને બગલમાં લઈ ને, દરિયામાંથી દ્વારકાધીશનાં દર્શન કરીને, સધારે। સપાટાબંધ ગાધવી તરફ આગળ વધી રહ્યા
