________________
શ્રી
શ્રી વીતરાગ પરમાત્માની પાસે સમાધિ-મરણની પણ માંગણી કરાય છે ને ? આરાધના માટે આ ભવ શ્રેષ્ઠ છે, એટલે આરાધક આત્મા આ ભવ દ્વારા વધુમાં વધુ આરાધના કરી લેવા ઈચ્છે, તે સ્વાભાવિક છે, પરંતુ મૃત્યુ એ એક એવી વસ્તુ છે કે, જે જન્મેલાને આવ્યા વિના રહે જ નહિ. મૃત્યુ પામેલાનો જન્મ ન હોય એ હજુ સંભવિત છે કારણકે, મૃત્યુની સાથે જે પુણ્યાત્માઓ જડ કર્મના યોગથી સર્વથા મુક્ત બની જાય છે, તેઓ જન્મને પામતા નથી, પણ જન્મ પામેલાનું મૃત્યુ, એ તો નિશ્ચિત જ છે. જેનો જન્મ થયો, તેનું મરણ થવાનું જ. એ ઈચ્છે કે ન ઈચ્છે, પણ જન્મની સાથે મૃત્યુ સંકળાયેલું જ છે. મરનારાઓમાંથી જન્મ્યા નહિ એ બન્યું, પણ જન્મેલામાંથી કોઈ મર્યું નહિ એવું બન્યુંય નથી અને બનશે પણ નહિ. આમ જ્યારે મરણ નિશ્ચિત જ છે, તો પછી એવું જ મરણ ઈચ્છવું રહ્યું, કે જે કાં તો પછીના જન્મથી સંકળાયેલું ન હોય અને કાં તો જે ભવિષ્યની સદ્ગતિનું સૂચક હોય. સમાધિ-મરણે મરનાર દિપણ દુર્ગતિએ ક્વાર હોય નહિ. સમાધિમરણની સાથે જો કોઈ સંકળાયેલ હોય, તો તે સદ્ગતિ જ સંકળાયેલી હોય. આથી જ સમ્યગ્દષ્ટિ આત્માઓ સમાધિ-મરણની પણ માંગણી કરે છે.
શ્રીમતી સીતાજી નમસ્કારમાં પરાયણ શ્રીમતી સીતાજી તો અત્યારે જીવિત અને મૃત્યુ બન્નેને વિષે તુલ્ય આશયવાળાં બની ગયાં છે કારણકે આ અવસ્થા આરાધના માટે પ્રતિકૂળ છે અને તે છતાં જો આ દશામાં પણ મરણ આવે તો તેઓ સમાધિ જાળવી શકે તેમ છે. આથી તેઓ મોટી સેનાને આવતી જોવા છતાંપણ, નિર્ભીકની જેમ ઉભાં રહે છે. કેવી રીતે ઉભાં રહે છે. એ જાણો છો ? પરમ ઉપકારી, કલિકાલસર્વજ્ઞ, આચાર્યભગવાન્, શ્રીમદ્ હેમચન્દ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજા ફરમાવે છે કે શ્રીમતી સીતાજી એ વખતે નમસ્કારમાં પરાયણ બનીને ઉભા રહે છે !
હેતે અઘણા અનંતકાળના અાદને ટાળ૨૦...૨
૩૭
