________________
સભા : એ ન બને.
પૂજ્યશ્રી : તો પછી, જે આપત્તિ પાપના ઉદયે આવવાની છે, તેનાથી બચવા માટે સંપત્તિ મેળવવામાં અને તેનું રક્ષણ આદિ કર્યા કરવામાં જ મશગુલ બન્યા રહેવું, એ ડહાપણ છે કે ગાંડપણ ? આપત્તિથી બચવા ઈચ્છનારાઓએ તો, પાપથી જ બચતા રહેવાનો પ્રયત્ન કર્યા કરવો જોઈએ. જ્યાં પાપ નહિ, ત્યાં આપત્તિ નહિ. આ તો
નવા પાપની વાત થઈ, પણ જે પાપોને પૂર્વે ઉપાર્જી ચૂક્યા છો, તેનું શું ? પાપનો ઉદય આવે તે સમયે આત્મા દીન બને નહિ અને પાપના ઉદયને એવી રીતે વેઠે કે-ઉદયમાં આવેલું પાપ સ્વયં જ્વા સાથે બીજા પણ અનેક પાપોને ઘસડી જાય, એને માટે તૈયાર બનવાની વાત ચાલે છે. તમારા જીવનમાં એવી તૈયારી છે ?
સભા : એવી તૈયારી તો નથી.
પૂજ્યશ્રી : નથી, તો તેનું કારણ શું ? શું પાપ-પુણ્યને માનતા નથી? આશ્રવ, સંવર ને નિર્જરાને માનતા નથી ?
સભા : માનીએ છીએ.
પૂજ્યશ્રી : તો પછી કોના બળે તમે આટલા બધા નિર્ભય છો? શ્રીમતી સીતાજી એટલે નક રાજાની પુત્રી, ભામંડલ જેવાની બેન અને શ્રીરામચન્દ્રજી જેવાની પત્ની, છતાં શ્રીમતી સીતાજી ઈ હાલતને પામ્યાં ? જે પાપે શ્રીમતી સીતાજીને ન છોડયાં, તે પાપ તમને છોડી દેશે, એમ? એવું કાંઈ ધારતા-કરતાં નહિ. શ્રી તીર્થંકરદેવના આત્માઓને પણ પાપે નથી છોડ્યા, માટે પાપ કરતાં ચેતો, બચો અને આત્માને તપ આદિમાં યોજી એવો તૈયાર કરો, કે જેથી અવસરે દિવસો સુધી ભૂખ-તરસને પણ સહી શકાય અને ટાઢ-તડકા આદિને પણ સહી શકાય. વિવેકી બનો અને સહવાનું સામર્થ્ય કેળવો. એ વિના આપત્તિમાં અદીનતા રૂપ સદાચારનો સાચો અમલ શક્ય નહિ જ બને.
...કથાનુયોગની મહત્તા આપત્તિમાં અદ્દીનતા...૧
૯
