________________
રિમ વિણ ભાદ
પૂજ્યશ્રી ઃ કઈ જાતિની તૈયારીઓ થાય છે?
સભાઃ આપ જાણતા જ હશો. લગભગ બધા સટોડીયા એવી તૈયારી રાખે છે.
પૂજ્યશ્રી : અવસરે પોતાના દૂધ-ચોખા સલામત રહે અને બીજાઓને ઠંડે કલેજે રોવડાવી શકાય. ઘર ને ઘરનો ઘણો ખરો માલ બૈરીના નામે અને વહેપાર પોતાના નામે, એમને ?
સભા : આપના ધ્યાન બહાર નથી.
પૂજ્યશ્રી : ખરેખર, એ તૈયારી તો આપત્તિની જ જનેતા છે. બીજાને નવડાવી પોતાના સુખને સલામત રાખવાની ભાવનાવાળાઓ, સુખને સલામત રાખી શક્તા નથી. તેઓ દુ:ખને જ સલામત બનાવવાનો ધંધો કરી રહ્યા છે. એ જાતની પાપ-ભાવનામાં રમનારાઓ પૂર્વના પાપાનુબંધી પુણ્યના યોગે થોડો કાળ મજા માણી લે એ બને, પણ તેમનું ભવિષ્ય ભૂંડું બન્યાં વિના રહે નહિ ! આ તો ભયંકર જાતિની અનીતિ છે, પણ આજે અનીતિ એટલી બધી વ્યાપક બની ગઈ છે કે, એની અરેરાટી પણ નાશ પામતી જાય છે. એવા દૂધચોખા કરતાં ન્યાયના યોગે મેળવેલો સૂકો રોટલો પણ લાખ દરજ્જ સારો છે, એમ કલ્યાણના અર્થી આત્માઓએ સમજવું જોઈએ. વિવેક અને સામર્થ્ય વિના આપત્તિમાં અદીતતા આવે
અગર ટકે નહિ બીજી વાત એ પણ છે કે, સંપત્તિની રક્ષા માટે ગમે તેટલા પ્રયત્નો કરો, તે છતાં પણ પુણ્ય ક્ષીણ થયે તે તમારી પાસે રહેવાની નથી. પુણ્ય ક્ષીણ થતાં ગમે તેવી અને ગમે તેટલી પણ સંપત્તિ, આંખના પલકારામાં ચાલી જશે. કોટ્યાધિપતિઓ અને મહારાજ્યના માલિકો પણ પાપના ઉદયે જોત-જોતામાં કંગાળ બની જાય છે. ગમે તેવી સત્તા ને ગમે તેટલી સંપત્તિ, પાપના ઉદયને રોકી શકે એમ લાગે છે?
