________________
અનેક જીન્દગીઓ ભોગવવા જેવું થાય છે. આજે શ્રીમંતને ભલે ગરીબ.
પૂજ્ય શ્રી રખાટલું જાણો છો, તે છતાં બેફિકર કેટલા છો ? વારંવાર શ્રીમંત એને ગરીબ બનનારાઓ પણ, શ્રીમંત બને ત્યારે ધમંડથી બચતા રહે છે ? આ ચાર દિનની ચાંદની છે, એવો વિચાર કરે છે ખરા ? પુણ્યોદયે સમૃદ્ધિ મળી ગઈ હોય, તો તે જાય તે પહેલાં જ તેનો બને તેટલો વધુ સદુપયોગ કરી લેવો એવું મન થાય છે ? જીંદગીમાં અનેકવાર બેહાલ થઈ જનારાઓ પણ, સારા હાલનો સદુપયોગ કરી લેતા નથી, એ શું તેમની આત્મા તરફની બેદરકારી નથી? સંપત્તિ આવતાં ઉન્મત્ત બનવું અને જતાં લાચારી સેવવી, એ ધર્માત્માને ન છાજે. એ તો સંપત્તિ આવવાથી ઉન્મત્ત ન બને અને વાથી લાચાર ન બને. ધર્મી તો બન્ને ય પ્રકારની સ્થિતિમાં પુણ્ય પાપના ઉદયને સમજે. અને એવો ૪ આત્મા આપત્તિમાં અદીનતા ગણનો અને સંપત્તિમાં સવિશેષ નમ્રતા ગુણનો સ્વામી બની શકે. સંપત્તિમાં જે ગર્વને આધીન બને, તેને આપત્તિમાં દીન બનતાં પણ વાર લાગે નહિ. સંપત્તિમાં ગર્વ કરનારો, આપત્તિમાં ભયંકર પાપાચરણોને આચરવાને તત્પર બની જાય, એય સુશક્ય છે. “સંપત્તિ, એ મારાં પૂર્વનાં સત્કર્મોનું ફળ છે એમ સમજીને સંપત્તિની વેળાએ સત્કર્મોમાં વિશેષ પ્રવૃત્તિ કરવી અને ‘આપત્તિ, એ મારાં દુષ્કર્મોનું ફળ છે એમ સમજીને આપત્તિની વેળાએ પણ દુષ્કર્મોના ત્યાગમાં જ પ્રયત્નશીલ બનવું. આપત્તિ વહેલી કે મોડી પણ આવવાની છે, એમ જાણવા છતાં આપત્તિ માટે તૈયાર ન બનવું, એ ડહાપણ છે? ડાહ્યા માણસે તો એવી તૈયાર કરી જ લેવી જોઈએ, કે જેથી કોઈપણ સંયોગોમાં આત્મા દીન બને નહિ ગમે તેવી સારી સ્થિતિમાં પણ ભાનભૂલો બને નહિ.
દૂધ-ચોખા, કરતા સુકો રોટલો સારો સભા : આપત્તિથી બચવા માટે તૈયારીઓ નથી કરાતી એમ તો નહિ, પણ આજની તૈયારીઓ જુદી જાતની છે !
થયોબી મહત્તા આધ્યત્તિમાં અદાલત....૧
