________________
પોતે જ તેનો ઉત્તર દેતા અને કોઈવાર પોતે જાતે જ મર્દન કરનારા બનીને શ્રીલક્ષ્મણજીના મૃતદેહનું મર્દન કરતા. સ્નેહોન્મત્ત બનીને આવી આવી વિકળ ચેષ્ટાઓને કરવામાં અન્ય સર્વ કાર્યોને ભૂલી જઈને શ્રીરામચંદ્રજીએ છ મહિના જેટલો સમય કાઢી નાખ્યો.
ઈંદ્રજિતના પુત્રોએ દીક્ષા લીધી
શ્રીરામચંદ્રજીને તે પ્રકારના ઉન્મત્ત બનેલા સાંભળીને, ઇન્દ્રજિતના અને સુંદના પુત્રો તેમજ અન્ય પણ ખેચર શત્રુઓ શ્રીરામચંદ્રજીને મારી નાખવાની ઇચ્છાથી ત્યાં આવી પહોંચ્યા. તે સર્વેએ, શિકારી જેમ છળ અને બળથી સુતેલા સિંહની ગિરિગુફાને રૂંધી લે તેમ, જેમાં રઘુપુંગવ શ્રીરામચંદ્રજી ઉન્મત્ત બનેલા છે તેવી અયોધ્યાનગરીને પોતાનાં સૈન્યોથી ઘેરી લીધી. આથી શ્રીરામચંદ્રજીએ શ્રીલક્ષ્મણજીના મૃતદેહને પોતાના ખોળામાં સ્થાપન કરીને તે વજાવર્ત ધનુષ્યનું આસ્ફાલન કર્યુ, કે જે ધનુષ્ય અકાળે પણ સંવર્તને પ્રવર્તાવવાનું હોય છે.
તે વખતે આસન કંપવાથી માહેન્દ્ર દેવલોકમાંથી દેવતાઓની
સાથે ટાયુ દેવ શ્રીરામચંદ્રજીની પાસે આવ્યો. કારણકે, તેને શ્રીરામચંદ્રજીની સાથે પૂર્વજન્મનું દૃઢ સૌહાર્દ હતું. આથી, ‘હજુ પણ દેવતાઓ રામના તાબામાં છે,' એમ બોલતા ઇન્દ્રજિતના પુત્રો આદિ તે સર્વ રાક્ષસ, ખેચરો ત્યાંથી તરત જ પલાયન થઈ ગયા.
‘અહીં તો દેવોનો મિત્ર અને શ્રી બિભીષણ જેની પાસે છે એવો શ્રી રામ અમને હણનારો છે' એમ સમજીને ભય તથા લજ્જાને પામેલાં તે ખેચરો પરમ સંવેગને પામ્યા. અને તેઓએ, ગૃહવાસથી પરાર્મુખ બનીને શ્રી અમિતવેગ નામના મુનિવરની પાસે જઈને દીક્ષાને ગ્રહણ કરી.
પૂર્વકાળમાં આવા બનાવો ઘણા બન્યા છે. યુદ્ધમાં વિજય ન મળે એટલે દીન નહિ બનતાં, પોતાના સઘળાં જ સામર્થ્યનો ઉપયોગ
...શ્રી લક્ષ્મણજીનું મૃત્યુ રામનો ઉન્માદ અને પ્રતિબોધ...૧૧
૨૪૯
