________________
સુંદર સામગ્રીઓનો પુરેપુરો લાભ લેવો જોઈએ
આપણે અહીં એ વિચારવું જોઈએ કે, એક વાર અચાનક પણ સુસાધુઓનો યોગ થઈ જવાથી ધનદત્તના આત્માને કેટલો બધો લાભ થયો ? ધનદત્તની શરૂઆત કેવી ? ભૂખ્યું પેટે ભટકતો હતો, એમાં રાત્રિના વખતે સાધુઓને જોયા, સાધુઓને જોતાં તેમની પાસે ભોજનની યાચના કરી, સાધુઓએ તેને ધર્મનો ઉપદેશ આપ્યો, એ
ઉપદેશ ધનદત્તના હૈયામાં અમૃતના સિંચન જેવો નિવડયો, એ શ્રાવક બન્યો અને તે પછી તો તે કેવી કેવી ઉચ્ચ દશાને પામ્યો, એ આપણે જોયું.
એકવાર યોગ્ય આત્માને જો ઉત્તમ આલંબન મળી જાય અને સારી રીતે ફળી જાય, તો પ્રાય: આવી ઉન્નત પરંપરા પ્રાપ્ત થવી એ સ્વાભાવિક છે. કોઈ તેવી ભવિતવ્યતા હોય અને તેવાં કોઈ નિમિત્તો
મળતા પતન થઈ જાય એ જુદી વાત છે, પરંતુ મોટાભાગે તો સારી ભવિતવ્યતા હોય તો આત્મા જેમ જેમ કાળ જતો જાય તેમ તેમ ઉન્નત ઉન્નત દશાને પામતો જાય. આપણે આવી પરંપરાના અર્થી ખરા કે નહિ ?
આપણને આવી પરંપરા મેળવવાની ઇચ્છા ખરી ? આવી પરંપરા મેળવવા માટે અત્યારે આપણને ઘણી જ ઉત્તમ સામગ્રી મળી છે. મનુષ્યભવ તો મળ્યો છે, પણ તે આર્યદેશમાં, આર્યજાતિમાં અને પાછો જૈન કુળમાં મળ્યો છે, આપણા પરમ સદ્ભાગ્યે આપણને શુદ્ધદેવ, શુદ્ધગુરૂ અને શુદ્ધધર્મની સુંદર સામગ્રી પ્રાપ્ત થઈ છે. આટલી બધી એકએકથી ચઢિયાતી અને પરમપુણ્યોદય વિના ન મળે એવી સામગ્રી આપણને પ્રાપ્ત થઈ ગઈ છે. હવે તો આપણે આપણું ભવિષ્ય કેવું સર્જવા માગીએ છીએ, એનો વિચાર કરવાનો છે. ધનદત્તે પોતાનું ભવિષ્ય જેવું સજ્યું, એથી પણ વધારે સુંદર ભવિષ્ય સર્જવાની આપણી ભાવના હોવી જોઈએ. આ સામગ્રીનો પૂરેપૂરો લાભ ઉઠાવી લેવાની આપણી તીવ્ર આકાંક્ષા હોવી જોઈએ.
...ધર્મદેશનાં અને પૂર્વભવોની વાતો..૮
૧૯૩
