________________
“હે નોdવાના ! નોર્વાચ્છ, સર્વે કુબુત યદ્યહમ્ ? अन्यमभ्यलषं रामात्, तदाग्निमां दहत्वयम् ॥१॥ अन्यथा तु सुखस्पर्शी, वारीवास्त्वित्युढीर्य सा। झंपां स्मृतनमस्कारा, ददौ तस्मिन् हुताशने ॥२१॥
તમો સર્વે સાંભળો ! જો મેં એક માત્ર રામ સિવાય અન્ય કોઈની પણ અભિલાષા કરી હોય, તો આ અગ્નિ મને બાળો ! અન્યથા, આ અગ્નિનો સ્પર્શ મને જળસ્પર્શના સમાન સુખસ્પર્શ રૂપ બનો !”
શ્રીમતી સીતાજીની મક્કમતા જેવી તેવી નથી. કારણકે, શ્રીમતી સીતાજીની શીલસંપન્નતા અનુપમ છે. મહાસતી શ્રીમતી સીતાજીએ પરપુરુષની ઇચ્છા સરખી પણ કરી નથી. કોઈપણ સંયોગોમાં સતી સ્ત્રીઓ પરપુરુષોની ઇચ્છા કરે જ નહિ. જ્યાં પરપુરુષની ઈચ્છાને પણ સ્થાન ન હોય ત્યાં તથા પ્રકારના રાગથી યુક્ત એવો વાર્તાલાપ અગર તો દેહસ્પર્શ તો હોય જ શાનો?
શ્રીમતી સીતાજીએ તો એ પ્રમાણે કહીને અને શ્રી નમસ્કાર મહામંત્રનું સ્મરણ કરીને, સીધો જ પેલા ભડભડ બળતા અગ્નિમાં પૃપાપાત કર્યો.
જવાળાઓના સ્થાને સ્વચ્છ જળની વાવ મહાસતી શ્રીમતી સીતાજીએ ઝંપાપાત કર્યો તેની સાથે જ અગ્નિપૂર્ણ ખાડો જળપૂર્ણ બની ગયો. અગ્નિના સ્થાને સ્વચ્છ પાણીથી પરિપૂર્ણ વાવનો દેખાવ ત્યાં થઈ ગયો. ક્ષણ પહેલાં જે ખાડામાંથી અગ્નિની વિકરાળ જ્વાળાઓ નીકળતી હતી, ત્યાંથી જ સ્વચ્છ જળ ઉભરાવા લાગ્યું. શ્રીમતી સીતાજીના સતીભાવથી તુષ્ટ બનેલા દેવતાના પ્રભાવથી, શ્રીમતી સીતાજી સિંહાસન સ્થિત લક્ષ્મીની જેમ પદ્મકમળ ઉપર બેઠેલાં સૌના જોવામાં આવ્યાં.
હવે એ ખાડામાંથી ઉભરાતું પાણી ફેલાવા લાગ્યું. પાતાળ કૂટયું હોય તેમ એ પાણી વેગબંધ પ્રસાર પામવા લાગ્યું. પાણીના એ વેગબંધ પ્રસારથી જુદી જુદી જાતના અવાજો નીકળવા લાગ્યા અને ૧૩૮
...મહાસત, તાજીનું દિવ્ય અને દક્ષિા
