________________
સભા: એમ કેમ?
પૂજ્યશ્રી : કારણકે, તેઓને અત્યારે જે કાંઈ માન-પાનાદિ મળી રહેલ છે, તે પ્રતાપ તેમના ધાર્મિક વેશ અને પદનો છે.
અજ્ઞાન અને ભદ્રિક જીવો તેમને જૈનાચાર્ય આદિ તરીકે માને છે અને માટે જ પૂજે છે. આ માન-પાન છોડવાનું એમને પાલવતું નથી.
સભા : માનપાન ધર્મના નામે મેળવવા અને ઉપદેશ જમાનાનો આપવો, એ ક્યાંનો ન્યાય ?
પૂજયશ્રી : એવા આત્માઓને વળી ન્યાય કેવો? એ પણ આ જમાનાની એક ખાસિયત જ છે, એમ માનોને ?
સભા: પણ એ નિમકહરામી કહેવાય ને?
પૂજ્યશ્રી : તે તમે એમ માનો છો કે આ જમાનામાં નિમકહરામીનો નાશ થઈ ગયો છે ? જો કે, બીજી બધી નિમકહરામીઓ કરતાં શાસનની નિમકહરામી એ ઘણી જ ભયંકર છે પણ એ સમજાવું અને મનાવું જોઈએ ને?
વિચક્ષણ બનો આપણી મૂળ વાત તો એ છે કે, મોક્ષના હેતુભૂત સદ્ધર્મના આરાધક આત્માઓએ જમાનાને ઓળખવાનો હોય, પણ જમાનાને અનુસરવાનું હોય નહિ. અનુસરવાનું હોય તો, ભગવાન શ્રી જિનેશ્વરદેવોની અને એ તારકોની આજ્ઞાનુસાર નિગ્રંથ જીવન જીવતા મહાપુરૂષોની આશાઓને ! આમ છતાં જેઓ ભગવાન શ્રી જિનેશ્વરદેવોની આશાઓની દરકાર કર્યા વિના જમાનાને અનુસરવાની વાતો કરે છે, તેઓ ધર્માચાર્ય આદિ હોય તો તે નામના જ ધર્માચાર્યાદિ છે, પણ વસ્તુત: તો પાપાચાર્ય આદિ જ છે. ધર્મના અર્થી આત્માઓએ એવા પાપપ્રવીણ આત્માઓને પિછાણી લઈને, તેમના વેષ અને પદ આદિથી નહિ મૂંઝાતાં, ભગવાન શ્રી જિનેશ્વરદેવોની આજ્ઞાઓને જ અનુસરવાનો પ્રયાસ કરવો જોઈએ.
...મહસતી સીતાજીનું દિવ્ય અને દક્ષિ૮.૬
(૧૩૩
