________________
મહાસતી
એવા લોકના વાદને અનુસરવાની વાતો કેમ જ થઈ શકે ? જે લોકો જુદું પણ બોલી શકે, જે લોકો વિવેકહીનપણે બોલી શકે અને જે લોકો કોઈનું નિકંદન કાઢી નાખવાની દુર્બુદ્ધિથી પણ બોલી શકે એવા લોકોનાં વચનોને ભરોસે કોઈપણ ક્રિયા કરવી, એ ડહાપણ છે કે બેવકુફી છે?
સભા: ચોખ્ખી બેવકૂફી
પૂજયશ્રી: લોકને કોઈપણ પ્રકારની મર્યાદા છે? જુઠું તો ન જ બોલાય, કોઈનું ભૂંડું થાય એવું તો ન જ બોલાય, ભલાની ભાવનાથી પણ જે કાંઈ બોલાય તે વિવેકપૂર્વક જ બોલાય, આવી કોઈ મર્યાદા લોકને નથી અને તે છતાં પણ આજે લોકવાદના નાદે નાચવાની હિમાયત કરવામાં આવે છે. આ તે ચઢતીનું ચિન્હ કે પડતીનું?
રૂબરૂમાં પ્રશંસા તે પાછળ નિન્દા કરનારા લોક મર્યાદહીન છે, અને એથી જ તે રૂબરૂમાં કાંઈ બોલે છે અને પાછળ કાંઈ બોલે છે. આજે રૂબરૂમાં ભાટની જેમ પ્રશંસા કરનારાઓ અને ગેરહાજરીમાં ભાંડની જેમ નિદા કરનારાઓ ઓછા નથી. એવાઓની પ્રશંસામાં તત્ત્વ નથી હોતું અને નિજામાંય તત્ત્વ નથી હોતું. એવાઓની તો પ્રશંસા પણ જુઠ્ઠી અને નિદા પણ જુઠ્ઠી. જે માણસો રૂબરૂમાં પ્રશંસા કરે અને પાછળ નિદા કરે, તેઓ તો દંભી જ ગણાય ને ? અને એવા દંભીઓનો વિશ્વાસ કરનારાઓ કદાચ ભરબજારે લૂંટાય, તો પણ તેમાં નવાઈ પામવા જેવું કાંઈ છે જ નહિ.
ધર્મના આરાધકોએ ખુબ જ સાવધ બનવું ખાસ કરીને ધર્મના આરાધકોએ તો લોકના આ સ્વભાવને બરાબર પિછાણી લેવો જોઈએ. કલ્યાણની કામનાવાળા આત્માઓએ લોકદૃષ્ટિથી કોઈપણ વસ્તુનો વિચાર નહિ કરતાં, શાસ્ત્રષ્ટિથી જ દરેક વસ્તુનો વિચાર કરતાં શીખવું જોઈએ. ધર્મની આરાધનામાં લોકનો ૧૨૯
તાજીનું દિવ્ય અને દક્ષિ...૬
