________________
. (૬) રાજાએ ત્યાં આવીને તેનું ઘણું રીતે સમજાવીને નિવારણ કર્યું પણ તે કઈ રીતે પાછી વળી નહીં ત્યારે રાજાએ પૂછ્યું કે –
શું કરવાથી તું પાછી વળે તે કહે.” એટલે તે દુષ્ટ રાણીએ અતિ કર્કશ વાણી વડે રાજાને કહ્યું કે તમે જે તમારા બંને પુત્રના મસ્તક છેદીને મને આપવાનું કબૂલ કરો તો હું પાછી વળું.” કામરાગથી અંધ બનેલા રાજાએ તે વાત કબૂલ કરી. કર્તા કહે છે કે –“ જગતમાં એવું કોઈ અકૃત્ય નથી કે જે રાગાંધ | મનુષ્ય ન કરે. સારા વંશમાં ઉત્પન્ન થયેલ મનુષ્ય પણ સ્ત્રીથી પ્રેરિત થયે છતે અનેક અકૃત્ય કરે છે. જુઓ ! સારા વંશ (વાંસ) થી ઉત્પન્ન થયેલ મંથાનક શું સ્નેહ (વૃત) વાળા દધિનું મંથન કરતો નથી? કરે જ છે.”
રાજાનું વચન મળવાથી પૂર્ણ મનોરથવાળી થયેલી રાણી પાછી વળીને અંતેઉરમાં આવી. પછી રાજા પુત્રને મારવાના ઉપાય ચિતરવા લાગે. તેણે તરત જ મંત્રીને બોલાવીને બન્ને પુત્રોને મારવાની આજ્ઞા કરી. મંત્રીએ સેંકડો વચનયુક્તિવડે રાજાને સમજાવવા માંડ્યો. તેણે કહ્યું કે-“હે નાથ ! સમુદ્ર જેવા ગંભીર પાલ ગોપાલને કિંચિત્ પણ અન્યાય આજ સુધી તમે તેમજ મેં દીઠા નથી, માટે જે કાર્ય કરવું તે વિચારીને કરવું. અન્યથા આવું અકાય કરવાથી દુરંત એ પશ્ચાત્તાપ થશે કે જે યાજજીવ ભૂલાશે નહી. આ પ્રમાણે અનેક રીતે સમજાવ્યા છતાં
જ્યારે રાજાએ પિતાને આગ્રહ છોડ્યો નહીં ત્યારે મંત્રી તેમને આદેશ સ્વીકારીને પાલ ગોપાલ પાસે આવ્યો. તેમને રાજાનો આદેશ સંભળાવ્યો એટલે તે બોલ્યા કે “અમે પિતાના કિકર છીએ તેથી અમારા મસ્તક કાપી આપવા તૈયાર છીએ.” આમ કહીને તેઓ પિતાને શિરચ્છેદ કરવા તત્પર થયા એટલે
