________________
अष्टमः प्रस्तावः
१२५५
एगत्तो छक्खंडाहिवस्स सेवा महानरिंदस्स। कीरइ अन्नत्तो पुण मुणिणो सद्धम्मनिरयस्स ।।९।।
सुंदर! इमाओ दोन्नि उ गईउ लोयंमि सुप्पसिद्धाओ।
एयाणं अन्नयरिं जे कुसला ते पवज्जति ।।१०।। ता वज्जसु कम्ममिमं धम्मं चिय सरसु तं महासत्त!। दीणाण दुत्थियाण य एसो एक्को परं सरणं ।।११।।
इय गोयमेण भणिए सबइल्लं लंगलं च मोत्तूण। नमिउं चलणे सो भत्तिनिब्भरो भणिउमाढत्तो ।।१२।।
एकतः षट्खण्डाऽधिपस्य सेवा महानरेन्द्रस्य। क्रियते अन्यतः पुनः मुनेः सद्धर्मनिरतस्य ।।९।।
सुन्दर! इमे द्वे तु गती लोके सुप्रसिद्धे।
एतयोः अन्यतरा ये कुशलाः ते प्रपद्यन्ते ।।१०।। ततः वर्ज कर्म इदं धर्ममेव स्मर त्वं महासत्त्व! दीनानां दुःस्थितानां च एषः एकः परं शरणम् ।।११।।
इति गौतमेन भणिते सगौः लागूलं च मुक्त्वा । नत्वा चरणयोः सः भक्तिनिर्भरः भणितुमारब्धवान् ।।१२।।
વળી એક તરફ છ ખંડના અધિપતિ મહારાજાની સેવા કરાય છે, અને બીજી તરફ સદ્ધર્મમાં આસક્ત भुनि४ ननी सेव। २।५ . (८)
હે સુંદર! આ બે પ્રકારની ગતિ લોકમાં સુપ્રસિદ્ધ જ છે. આમાંથી કોઈ પણ એકને જે કુશળ પુરુષો હોય તે १२ ४३ छ, (१०) તેથી કરીને હે મહાસત્ત્વી તું આ ખેતીના કર્મને છોડી દે અને ધર્મનું આચરણ કર. દીન અને દુઃખી माने सा मे ४ उत्तम श२५॥ छ. (११)
આ પ્રમાણે ગૌતમસ્વામીએ કહ્યું ત્યારે બળદ સહિત હળને મૂકીને, તે ખેડૂત તેના ચરણને નમીને ભક્તિવર્ડ ભરપૂર થઈ કહેવા લાગ્યો કે-(૧૨)
