________________
११८१
अष्टमः प्रस्तावः पुव्वं पडिवन्नपव्वज्जेण चोरेण गंतूण पडिबोहियाणि पव्वज्जं च पडिवन्नाणि। अन्नो य बहुजणो संबुद्धो । पज्जोयनरवईवि जयगुरुप्पभावपडिस्संतवेराणुबंधो उदयणं कुमारं रज्जे सहत्येण संठाविऊण गओ सनयरिं। मिगावईवि भगवया अणुसासिऊण समप्पिया चंदणबालाए पवत्तिणीए, तीसे य समीवट्ठिया जहट्टियं साहुणीजणसमुचियं किरियाकलावमब्भसइ ।
भयवंपि विहरमाणो वाणियगामप्पमोक्खनयरेसुं। आणंद-कामदेवाइसावगे दस विबोहेइ ।।१।।
जेसिं धम्ममहाभरधरणुद्धरकंधराण तियसावि ।
चालिंसु खोभकरणुज्जुयावि न मणो मणागपि ।।२।। जे इस्सरिएण लहुं करिंसु वेसमणजक्खरायमवि ।
पडिवालिंसु य सम्मं निच्चंपि दुवालस वयाइं ।।३।। देव्यः प्रव्रजिताः। तानि अपि एकोनपञ्चचौरशतानि पूर्वं प्रतिपन्नप्रव्रजेन चौरेण गत्वा प्रतिबोधितानि प्रव्रज्यां च प्रतिपन्नानि । अन्यश्च बहुजनः सम्बुद्धः । प्रद्योतनरपतिः अपि जगद्गुरुप्रभावप्रतिशान्तवैरानुबन्धः उदयनं कुमारं राज्ये स्वहस्तेन संस्थाप्य गतः स्वनगरीम् । मृगावती अपि भगवता अनुशास्य समर्पिता चन्दनबालायै प्रवतिन्यै, तस्याः च समीपस्थिता यथास्थितं साध्वीजनसमुचितं क्रियाकलापम् अभ्यस्यति ।
भगवानपि विहरमाणः वाणिजग्रामप्रमुखनगरेषु । आनन्द-कामदेवादिश्रावकान् दश विबोधति ।।१।।
येषां धर्ममहाभरधरणोद्धूरकन्धराणां त्रिदशाः अपि।
अचालयन् क्षोभकरणोद्युक्ताः अपि न मनः मनागपि ।।२।। ये ऐश्वर्येण लघुः अकुर्वन् वैश्रमणयक्षराजमषि।
प्रत्यपालयन् च सम्यग् नित्यमपि द्वादशव्रतानि ।।३।। પ્રભાવવડે વૈરનો અનુબંધ શાંત થવાથી, ઉદયનકુમારને પોતાના હાથે જ રાજ્ય પર સ્થાપન કરી પોતાની નગરીમાં ગયો. ભગવાને મૃગાવતીને પણ ચારિત્રધર્મની શિક્ષા આપીને ચંદનબાળા પ્રવર્તિનીને સોંપી, તેથી તે તેની પાસે રહીને યથાસ્થિત (યથાયોગ્ય) સાધ્વીજનને ઉચિત ક્રિયા-સમૂહનો અભ્યાસ કરવા લાગી.
ભગવાને પણ વાણિજગ્રામ વિગેરે નગરોમાં વિહાર કરી આનંદ, કામદેવ વિગેરે દશ શ્રાવકોને પ્રતિબોધ કર્યો. (૧)
ધર્મના મહાભારને ધારણ કરવામાં મજબૂત રૂંધવાળા તેઓને ક્ષોભ પમાડવામાં ઉદ્યમવાળા થયેલા દેવો પણ લેશ માત્ર પણ ચલાવી શકે નહીં. (૨)
જેઓ પોતાના ઐશ્વર્યવડે કરીને વૈશ્રમણ યક્ષરાજ (કુબેર)ને પણ નીચે કરતા હતા, જેઓ શ્રાવકના બાર प्रताने निरंतर सभ्य 151रे पालन तता , (3)
य