________________
१०३१
सप्तमः प्रस्तावः दूरुन्नामियउत्तिमंगादंसियसब्भावसारा समप्पह सुरलोयसिरिं, किं निरत्थयमुव्वहह पुरंदरपक्खवायं?, पयडोच्चिय एस ववहारो-जं चिरकालपरिपालियावि कुलंगणा कालंतरेऽवि नूणमणुसरइ पाणनाहं । अन्नं च
अववइणव्व पुरंदर! मह विरहे जं तए इमा भुत्ता। विणयपणयस्स तं पुण तुह सव्वमहं खमिस्सामि ||१||
सुमिणेवि अदिट्ठभया नियनियभवणोदरेसु य निलुक्का ।
विलसंतु सुरसमूहा मम पयपणइप्पसाएण ।।२।। अणुरूवपइसमागमपमोयभरनिस्सरंतपुलइल्ला । सुरपुरलच्छी वच्छत्थलंमि कीलउ जहिच्छं मे ।।३।।
सद्भावसाराः समर्पयत सुरलोकश्रियम्, किं निरर्थकम् उद्वहथ पुरन्दरपक्षपातम्? प्रकटः एव एषः व्यवहारः यत् चिरकालपरिपालिताऽपि कुलाङ्गना कालान्तरेऽपि नूनम् अनुसरति प्राणनाथम् । अन्यच्च
अपवचनमिव पुरन्दर! मम विरहे यत्त्वया इमा भुक्ता । विनयप्रणतस्य तत्पुनः तव सर्वमहं क्षमिष्यामि ।।१।।
स्वप्नेऽपि अदृष्टभयाः निजनिजभवनोदरेषु च निलीनाः ।
विलसन्तु सुरसमुहाः मम पादप्रणतिप्रसादेन ।।२।। अनुरूपपतिसमागमप्रमोदभरनिःसरत्पुलकिता। सुरपुरलक्ष्मीः वक्षस्थले क्रीडतु यथेच्छं मम ।।३।।
લક્ષ્મી મને સોંપો. નિરર્થક પુરંદરનો પક્ષપાત શા માટે કરો છો? વળી એ વ્યવહાર પણ પ્રગટ જ છે કે ચિરકાલ પરિપાલન કરાયેલ છતાં કાલાંતરે પણ કુલાંગના તો અવશ્ય પોતાના પ્રાણનાથને જ અનુસરે. અને વળી
હે પુરંદર! મારા વિરહમાં સ્વામીના અભાવે જે તેં એ સ્વર્ગલક્ષ્મી અપશબ્દોની જેમ ભોગવી, છતાં વિનયથી મારા પગે પડતાં, તે હું બધું તારું ક્ષમા કરીશ. (૧)
વળી મારા પાદપ્રણામના પ્રસાદે સ્વપ્ન પણ ભયની દરકાર ન રાખતાં પોતપોતાના ભવનમાં ભરાઇને બધા हेवो म विलास. या ४३. (२)
તેમ જ યોગ્ય પતિના સમાગમથી પ્રમોદ પામી રોમાંચિત થયેલ સ્વર્ગલક્ષ્મી ભલે સ્વેચ્છાએ મારા વૃક્ષસ્થળમાં विलास . (3)
