________________
२४२
श्रीमहावीरचरित्रम नवकुवलयमालाविब्भमंमि निम्मलपहमि करवाले। निवडइ य भमररिंछोलिसच्छहा कस्सविय दिट्ठी ।।२।।
परपक्खक्खोभकरिं कोवसिहाडंबरेण भयजणणिं |
पच्चक्खं नियसत्तिं व कोऽवि सत्तिं करे धरइ ।।३।। कस्सवि निडालबद्धं रेहुक्कडभिउडिभंगदुप्पेच्छं । खयसमयसमुग्गयराहुमंडलं सहइ गयणं व ।।४।।
केणावि कुलिसनिहुरमुट्ठिपहारेण ताडिया धरणी। अविणीयधारणेणं कयावराहव्व कंपेइ ।।५।।
नवकुवलयमालाविभ्रमे निर्मलप्रभायुते करवाले। निपतति च भ्रमरपङ्क्तिसदृशा कस्याऽपि च दृष्टिः ।।२।।
परपक्षक्षोभकारी कोपसिंहाऽऽडम्बरेण भयजननीम् ।
प्रत्यक्षं निजशक्तिमिव कोऽपि शक्तिं करे धरति ।।३।। कस्याऽपि ललाटबद्धं रेखोत्कटभृकुटिभङ्गदुर्गाक्षम्। क्षयसमयसमुद्गतराहुमण्डलं शोभते गगनमिव ।।४।।
केनाऽपि कुलिशनिष्ठुरमुष्टिप्रहारेण ताडिता धरणि । अविनीतधारणेन कृताऽपराधा इव कम्पते ।।५।।
કોઇ નવ-કુવલયની માળાસમાન અને નિર્મળ પ્રભાયુક્ત એવી તરવારપર, ભ્રમરસમાન શ્યામ એવી પોતાની दृष्टि नपा दायो. (२)
કોઇ કોપરૂપ સિંહના આડંબરથી ભય પમાડનાર એવા શત્રુપક્ષને ક્ષોભ કરનાર અને જાણે સાક્ષાત્ પોતાની शति होय, मेवी शस्ति-शस्त्रविशेषने मां पा२९४२१. यो. (3)
રેખા અને ઉત્કટ ભ્રકુટીના ભંગથી ભીષણ એવું કોઇનું બદ્ધ લલાટ તે પ્રલયકાળે પ્રગટ થયેલ રાહુમંડળયુક્ત मशन शोमतुं उतुं. (४)
કોઇએ વજસમાન મજબૂત મુષ્ટિના પ્રહારથી તાડન કરેલ ધરણી તે અવિનયધારી અપરાધીની જેમ કંપવા सासी. (५)
