________________
४३६
श्री मल्लिनाथ चरित्र धन्योऽथ महिषीं दुग्ध्वा, दुग्धकुम्भमुपानयत् । पारणं कारयाञ्चक्रे, वक्रेतरमना मुनिः ॥३०॥ वर्षाकालमतिक्रम्य, पोतनात् स मुनिर्ययौ । धन्योऽपि सह धूसर्या, विशिष्टश्रावकोऽभवत् ॥३१॥ दीक्षां गृहीत्वा सप्ताब्दी, पालयित्वा समाहितौ । विपद्य युग्मधर्माणौ, जातौ हैमवतेऽथ तौ ॥३२॥ ततो मृत्वाऽनातरौद्रध्यानसन्धानबन्धुरौ । अभूतां दम्पतीत्वेन, क्षीरडिण्डीरनामकौ ॥३३।। देवश्च्युत्वाऽत्र भरते, देशे कोशलनामनि । कोशलायां महापुर्यां, निषधस्य महीभुजः ॥३४॥ सुन्दरायां महादेव्यां, नलो नामाऽभवत् सुतः । सात्त्विको विपरीतस्तु, तल्लघुः कूबराभिधः ॥३५॥ युग्मम् महामुनिने तो पा२४. ४२राव्यु. (30)
વર્ષાકાળ સમાપ્ત થતાં મુનિ પોતનપુરથી અન્યત્ર વિહાર કરી ગયા અને ધન્ય પોતાની ધૂસરી પત્ની સાથે પરમશ્રાવક થયો. (3१)
પ્રાંતે સાત વર્ષ દીક્ષા પાળી સમાધિપૂર્વક કાળ કરીને તે બંને भवतक्षेत्रमा युगलीय. थया. (३२)
પછી આર્ત અને રૌદ્રધ્યાન રહિત તથા ભદ્રકભાવથી શોભતા તે બંને ત્યાંથી મરણ પામી ક્ષીરડિંડીર નામના દેવદંપતી થયા. (33)
દેવપણાથી Aવીને ધન્ય આ ભરતક્ષેત્રમાં કોશલદેશમાં કોશલા નામની મહાનગરીમાં નિષધ રાજાની સુંદરા મહારાણીથી નળ
