________________
( ૭૯ )
ત્યારબાદ મયણે કહ્યું કે−‘હે ભગવન્ ! જો મારામાં ચેાગ્યતા હાય તા મને દીક્ષા આપેા. ' કેવળજ્ઞાનીએ તેને ચેાગ્ય જાણી દીક્ષા દીધી, સાધુસમાચારી શીખવી. પછી દુષ્કર તપ કરી અનશન લઇ દેવ થયા. અનુક્રમે સર્વ કર્મ ના ક્ષય કરી મેાક્ષસુખ પામ્યા. બ્રહ્મદત્ત બ્રાહ્મણની કથા સંપૂર્ણ.
હવે તેત્રીશમી પૃચ્છાના ઉત્તર એક ગાથાએ કરી કહે છે.
विणयविहीणो चारि-तवजिओ दाणगुणविउत्तो य મળતા જ તંતુનુત્તો, રિસો વિદ્યો ઢો ॥ ૪૮ ||
ભાવાઃ—જે પુરૂષ વિનયે કરી હીન હાય એટલે વિનયરહિત હાય તથા ચારિત્રવર્જિત હાય એટલે ચારિત્ર જે વિરતિપણું તે થકી રહિત હાય તથા દાનગુણુથકી વિમુક્ત હાય એટલે દાનગુણથી રહિત હાય, તથા મનેાદડ, વચનદંડ અને કાયદડ એ ત્રણ ઈંડે કરી યુકત હાય એટલે મને કરી આ ધ્યાન રીદ્રધ્યાન ચિંતવે અને વચને કરી દુચન ખાલે, લેાકેાને કુબુદ્ધિ આપે, કાયાએ કરી કુચેષ્ટા કરે, એવા પુરૂષ મરીને દિરઢી થાય. ૫ ૪૮ ૫ જેમ હસ્તિનાપુરે સુખ શેઠના પુત્ર મનેારથ નામે હતા, તે અવિનીત અને અવિરત થકા મરીને રિદ્રી થયેા. તેનુ નિપુણ્ય એવું નામ પાડ્યું. તેની કથા કહે છે:
હસ્તિનાપુર નગરે અરિમન નામે રાજા રાજ્ય કરે છે. તે ગામમાં સુખંધુ નામના શેઠ વસે છે. તેને મધુમતી નામની ભાયો છે. તેને ઘણે મનેરથે એક પુત્ર થયા, તેથી તેનું મનારથ એવું નામ રાખ્યું. તે મોટા થયા ત્યારે તેના પિતા દેવગુરૂને નમસ્કાર કરવાનું કહે, પણ એ સ્તબ્ધ થઈ ઉભેા રહે, પ્રણામ ન કરે. તેમજ નિશાળે ભણવા માલ્યા, તા પણ તેવા ને તેવા જ કારે કારો રહ્યો; પણુ એક અક્ષરે શીખ્યા નહીં. પિતાએ મેટાના વિનય કરવા શિખવ્યુ, તે પણુ કાઇના વિનય કરે નહીં. • જેને જેવા સ્વભાવ હાય છે તે કાઈ રીતે મટતા નથી, ’
