________________
तो तेण देवसत्तीए, विमाणं निम्मियं खणा । पंचसयजोयणुच्चं, वित्थारे लक्खजोयणं ॥१०५।। मेरुसिंगसमाणेण, हेमसिंहासणेण तं । सणाहं मज्झदेसंमि, आणीयं सक्कसन्निहि ॥१०६।। इंदसामाणियाईहिं देवेहिं अच्छराहिं य । समं तत्थ समारूढो, सक्को सम्मयपेसलो ॥१०७॥ गाइज्जमाणो देवीहिं, बंदीकयजयाऽऽरवो । सेसविमाणारूढेहि, देवेहिं चलिओ समं ॥१०८।। आगच्छंतो कमेणेसो, दीवे नंदीसराऽभिहे । संकोडेइ विमाणं तं, गंथं सुद्धमई विव ॥१०९।। पत्तो तत्तो सुरस्सामी, सामिजम्मणमंदिरे । रवि व्व मेरुं जाणट्ठो, पयाहिणी करेइ तं ॥११०।। विमाणाओ समुत्तिण्णो, सामि देविं च पेच्छए । पढम ढोयणं सक्को, पणामं ताण कुव्वए ।।१११।। तओ पयाहिणी किच्चा, जिणं जणणिसंजुयं । पुणो नमेइ जेणं नो, भत्तीए पुनरुत्तया ॥११२॥ सक्को थुणेइ तो देविं, लक्खणं जिणमायरं । तुमं धन्नाऽसि पुन्नाऽसि, सुकयत्थाऽसि सामिणि ! ॥११३॥ जीए कुच्छिसमुइंमि, उप्पन्नो जिणकोत्थुहो । हरीण हिययाहिंतो, जो न उत्तरिही सया ॥११४॥ जणिऊणं जिणं जीए, पुव्वाए व्व दिवायरं । दिसाणं पिव नारीणं, अप्पाणं पढमं कयं ॥११५।। धम्मोद्धरणधोरेओ, मोक्खमग्गपईवओ । जीए अट्ठमतित्थेसो, जाओ पुत्तत्तणेणिमो ॥११६।।
२८२
चन्द्रप्रभचरित्रे द्वितीयः परिच्छेदः ।
