________________
तेण य साहू दिट्ठो भिक्खटुं पुरवरंमि वच्चंतो । तो वंदिओ अ दूरा हिअए एअं धरितेण ।।२१।। चत्ता मया इ पियरो दुप्पुत्तेणं तहेव जिणधम्मो । धम्मोवएसकहगा गुरू वि हा ! केरिसो होमि ? ॥२२॥ सयलाकिच्चगणाणं पायच्छित्तं व देमि ता दाणं । ईय भावणाइ दिण्णं दाणं साहुस्स एएण ॥२३।। अह वंदिऊण साहुं वणिअसुओ सो गओ जहिं चोरा । भोत्तुं ते सव्वे वि हु संपत्ता तो पुरिमजोहं ॥२४॥ तत्थाऽऽगमिअ निसिम्मि निवआसा चोरिऊण ते वलिआ । तंडाहिवेण दिट्ठा ते सव्वे मारिआ तत्थ ।।२५।। वणिअसुओ नस्संतो धच्चा अह बंधिऊण गोसंमि । नीओ रायउलिंमि कहिअं पि य दंडिणो तेण ॥२६।। अह तह चेअ उविट्ठो राया दोवारिएण विण्णत्तो । तंडाहिवेण चोरो आणीओ बारि चिढेइ ॥२७॥ तं सोऊण निवेणं हंहोऽमच्चा ! अपुव्वरीईए । चोरो कदत्थणिज्जो ईय भणिय विसज्जिओ मंती ॥२८।। सइवेण वि सट्टाणं गच्चा सो पुच्छिओ जणद्धिक्खो । किं चोरियमेएणं? सो जंपइ राउला आसा ॥२९॥ ईय कहिए सो मंती नियभज्जाजुअलदुक्खिओऽभिक्खं । दोहिं चिय कण्णाहिं चोरं परिणावियं भणइ ॥३०॥ रे ! रे ! अज्जप्पभिई अकुणंतो चोरिअं सभज्जाहिं । घरवासं पालिस्ससि जइ न तुम तो विमारिस्सं ॥३१।। बीहाविऊण एवं सइवेणं सो वि विसज्जिओ चोरो । गमिऊण रायपासे विण्णत्तो चोरवित्तंतो ॥३२॥ तं सुणिय निवो कुविओ जंपइ सइवा ! विआरवंझो सि । चोरं विणासजोग्गं जं एवं तं सुहीकरसि ॥३३॥
भावनादाने वणिक्सुतकथा ।
३६७
