________________
( ३४५ )
वरते छे, जेओ लक्ष्मीनो लेश पण मद करता नथी, परोपकार करवामां जेओ सदा तत्पर रहे छे, कोइ याचना करवा आवे, त्यारे जेओ हर्षित थाय छे, यौवनमां जेओ उन्मत्त थता नथी अने महाव्याधिनो प्रकोप थतां पण जेओ स्वस्थ रहे छे तेवा अचल स्तंभ समान नररत्नो, कळिकालना भारथी श्रांत थयेल ( थाकी गयेल) आ पृथ्वीने धारण करी रह्या छे. ६४
यथा वृष्टिः समुद्रेषु भुक्तस्योपरि भोजनम् । एवं प्रीतिः खलैः सार्ध-मुत्पन्नेऽर्थेऽवसीदति ६५
भावार्थ — जेम समुद्रमां वरसाद अने जम्या उपर भोजन वृथा छे, तेम खल जनो साथै प्रीति करवाथी अवसर आवे ते नकामी थइ जाय छे. ६५
ये श्रमं हर्त्तुमहिंते महतां चिरसंभृतम् । वंद्यास्तेऽसरलात्मानो दुर्जनाः सज्जना इव ॥६६॥
भावार्थ - जेओ महापुरुषोना चिरकालना श्रमने दूर करवा इच्छे छे ते असरल (वक्र ) आशयवाळा दुर्जनो पण सज्जनोनी जेम वंदनीय छे. ६६
