________________
कुमारविहा रसत्कम् ।। ॥३७॥
समर्थ थाय ने." आ प्रमाणे सूर्य जे चैत्यना प्रांगणानी नूमिमां प्रतिबिंबित थइने प्रनुनी प्रार्थना करे .' ३५ .
_ विशेषार्थ ते कुमारविहार चैत्यनी आंगणानी नूमिमां सूर्य, प्रतिविंब पमे छे, ते उपर कवि नत्प्रेक्षा करे . ते सूर्य प्रतुने विनंति करे ने के, " हे स्वामी, हुं मारा किरणरूपी चरणथी हमेशां तमारा मंदिरनां शिखरनो स्पर्श करुं बु. तेम वळी तमारा चैत्यनी अंदर रहेला सूर्यकांतमणिमांथी मारा स्पर्शने लक्ष्ने तणखा नोकळे , तेथी अंदर दर्शन करवा आवेला सोकोने त्रास आपुं छं. ए मारा अपराधोने आप क्षमा करो छो. कारण के
आप विश्वजनना बंधु गे.” आ नपरथी ते चैत्यना आगणामां सूर्यनुं प्रतिबिंब पसे तेवा मणिो ने अने अंदरना नागमा सूर्यकांतमणिो जमेला जे, ए वात सिह थाय . ३५