________________
अज्झयण ६-१
दसवेलियसुत्तं
जो पव्ययं सिरसा भेत्तुमिच्छे
सुत्तं व सीहं पडिबोहएज्जा । जो वा दए सत्तिअग्गे पहारं
एसोवमाऽऽसायणया गुरू ॥८॥ सिया हुं सीसेण गिरि पि भिंदे
सिया हु सीहो कुविओ न भक्खे । सिया न भिंदेज्ज व सत्तिअग्गं
न यावि मोक्खो गुरुहीलणाए ॥ ६ ॥ पायरियपाया पुण अप्पसन्ना
अबाहिआसायण नत्थि मोक्खो। तम्हा अणाबाहसुहाभिकंखी
गुरुप्पसायाभिमुहो रमेज्जा ॥ १० ॥ जहाहियग्गी जलणं नमसे
नाणाहुईमतपयाभिसित्तं । एवायरिय उवचिट्ठएज्जा
अगतनाणेवगओवि संतो ॥ ११ ॥ जस्संतिए धम्मपयाई सिक्खे
तस्संतिए वेणइयं पउजे । सक्कारए सिरसा पंजलीओ
कायग्गिरा भो मणसा य निच्चं ॥ १२ ।। लज्जा-दया-संजम-बंभचेरं
कल्लाणभागिस्स विसोहिठाणं । जे मे गुरू सययमणुसालयंति
ते हं गुरू सययं पूययामि ॥ १३ ।। जहा निसंते तवणच्चिमाली पभासइ केवलभारहं तु ।
