________________
श्रीउत्तराध्ययन सूत्र ]
मोसस्स पच्छा य पुरत्थो य, पयोगकाले य दुही दुरन्ते ।
एवं श्रदत्ताणि समाययन्तो, रूवे अतित्तो दुहि रूवाणुरत्तस्स नरस्त एवं,
अणिस्सो ||२१||
कत्तो सुहं होज कयाइ किश्चि । तत्थोवभोगे वि किलेस दुक्खं,
निव्वत्तई जस्स करण दुषखं ||३२|| पमेव रूवम्मि गश्रो पत्रसं,
उar दुक्खोहपरंपराश्रो । पट्ठचित्तोय चिणाइ कम्मं,
जं से पुणे। होइ दुहं विवागे ||३३|| रूवे विरतो मणुओ विसोगा,
।
एएण दुक्खोहपरंपरे न लिप्पर भवमज्झे वि सन्तो,
जलेण वा पोक्खरिणीपलासं ||३४|| सोयस्स सई गहणं वयन्ति,
तं रागहेउं तु मरणुन्नमाहु | तं दो सहेउं अमणुन्नमाहु,
सद्दस्स सायं गहणं वयन्ति,
[ १५७
समोय जो तेसु स वीयरागो ||३५||
सोयरस सद्दं गहणं वयन्ति । रागस्स हेउं समणुन्नमाहु,
.
सद्देसु जो गिद्धिमुवेइ तिब्वं,
दोस्स हेउं अमरणुन्नमाहु ||३६||
अकालियं पावर से विणासं ।