________________
श्रीउत्तराध्ययनसूत्र]
[११५
पुरिमा उज्जुजडा उ, वंकजडा य पच्छिमा । मज्झिमा उज्जुपन्ना उ, तेण धम्मे दुहा कए ॥२६॥ पुरिमाणं दुबिसुन्झो उ, चरिमा दुरणुगलो। कप्पो मज्झिमगाणं तु, सुविसुज्झो सुपालश्रो ॥२७॥ साहु गोयम ! पन्ना ते, छिन्नो मे संसओ इमो। अन्नो वि संसोसज्झं, तं मे कहसु गायमा ! ॥२८॥ अचेल य जो धम्मो, जो इमो लम्तरुत्तरो। देसियो वद्ध माणेण, पासेण य महाजसा ॥२६॥ एगकजपवन्ना यां, विसेसे किं नु कारण। लिंगे दुविहे मेहावी, कहं विपञ्चओ न ते ? ॥३०॥ केसिमेवं बुवाणं तु, गोयमो इणमब्बवी । विन्नाणेण समागम्म, धम्मसाहणमिच्छियं ।।३१।। पच्चयत्थं च लोगस्स, नाणाविह विगप्पणं । जत्तत्थं गहणत्थं च, लोगे लिंगपओयण ॥३२॥ अह भवे पइन्ना उ, मोक्ख सब्भूयसाहणा । नाणं च दंसणं चेव, चरित्तं चेव निच्छए ।॥३३॥ साहु गोयम ! पन्ना ते, छिन्नो मे संसओ इमे । अन्नो वि संसो मज्झं, तं मे कहसु गोयमा ! ॥३४॥ अणेगाणं सहस्साणं, मझे चिट्ठसि गोयमा ! ते य ते अभिगच्छन्ति, कहं ते निजिया तुमे ? ॥३५।। एगे जिए जिया पंच, पंच जिए जिया दस । दसहा उ जिणित्ताणं, सबसत्तू जिणामहं ॥३६॥ सत्तू य इइ के वुसे ? केसी गोयममव्बवी । तो केसिं बुवंतं तु, गोयमो इणमब्बी ॥३७॥ एगप्पा अजिए सत्तू, कसाया इन्दियाणि य । ते जिणुत्तु जहानायं, विहगमि अहं मुणी ॥३८॥