________________
१३१
गच्छाचारपइण्णयं ||६६ ।। अरयंबरवत्थधरा, अणमिसनलिणोवमाणनयणजुया । अमिलाणपुप्फमालाघोलिरगलकंदला सययं ।।६७।। देवंगणागणेहिं, सह विसयसुहं सया समाणंता । बहुविहजलाइकीला-पसत्तचित्ता दुहच्चत्ता ।।६८ ।। गामसरताणमुच्छण-मुच्छियवरगीयसवणनिहुअमणा । ताललयमाणरम्म, नट्टारंभं पलोयंता ||६९।। सयलजणलोललोला-कोडीहिं पि हु न वन्निउं सक्कं । ईसरियमणुहवंता, चिटुंति पगिट्ठतुट्ठिमया । ७० || छहिं कुलयं ।। इय पिक्खिऊण सुमिणे, देवसरूवं सकोउगा देवी । पडिबुज्झिऊण पइणो, जहट्ठिअं कहइ वुत्तंतं ।।७१।। गोसे तोसेण निवो, दंसणिणो आहवित्तु पुच्छेइ । किं सग्गस्स सरूवं, तेसिं एगो कहइ एवं ।।७२ ।। पियसंगमाउ अवरो, सग्गो नो अत्थि इत्थ भुवणम्मि । अवरो भणेइ जं जं, सुहजणयं स स हवे सग्गो ||७३ ।। एवं सग्गसरूवं, तक्कहियं पुप्फचूलनिवदइया । नो मन्नेइ जओ सा, तद्दिट्ठठिई सयं सुविणे । ७४ ।। अह हक्कारिय रन्ना, अनियउत्तो नमित्तु परिपुट्ठो । तियसालयस्सरूवं, जहट्ठियं साहए सव् । ७५ ।। तं सुणिय पुप्फचूला, विणयावणया भणेइ गुरुपुरओ । भयवं ! ममं व सुविणे, किं तुम्ह वि पिक्खिया सग्गा | ७६ || वागरइ गुरू भद्दे ! जिणवयणपईवभासियमणाणं । सग्गसरूवं अन्नं पि, सव्वमम्हाण पुण पयडं । ७७ || निवदइया वि पमाणं, जिणवयणंमि जाणित्ता । पुच्छेइ गुरुं सग्गो, पाविज्जइ केण कम्मेण ||७८ ।। तो वागरइ गुरू वि हु, भद्दे ! जिणदेसियाइ दिक्खाए । सव्वसुहाणं ठाणं, लब्भइ सग्गो पवग्गो वि । ७९ || इय सुणिय भग्गदुग्गइमग्गा रंगंतरंगसंवेगा । सिरिपुप्फचूलनरवर-पाणपिआ विन्नवेइ गुरुं ।।८०।। भयवं दइयं पुच्छिय, पव्वज्जं तुम्ह पायमूलम्मि । गहिउं नरजम्मदुमं, सुहफलफलियं करिस्सामि ।।८१|| इय भणिरी निवभज्जा, नमिऊण गुरुं विसज्जए हरिसा । तत्तो नियदइयं पइ, जंपइ महुराइ वाणीए ||८२।। तुम्ह पसायं सामिय ! भोगुवभोगा मए सया भुत्ता । इन्हेिं
