________________
श्री महानिशीथ सूत्रम्-अध्य०२ भावसल्लस्स वणपिंडीपट्टभूओ इमो भवे । पच्छित्तो दुक्खरोहंपि, पाववणं खिप्पं परोहए ।।२००।। भयवं ! किमणुविजंते, सुव्वंते जाणिए इ वा ? सोहेइ सव्वपावाइं, पच्छित्ते सव्वन्नुदेसिए ? ॥२०१।। 'सुसाऊ सीयले उदगे, गोयमा ! जाव णो पिए । णरे गिम्हे वियाणंते, ताव तण्हा ण उवसमे ।।२०२।। एवं जाणित्तु पच्छित्तं, असढभावे ण जा चरे । ताव तस्स तयं पावं, वड्डए उ ण हायए ।।२०३।। भयवं ! किं तं वड्डेजा, जं पमादेण कत्थई । आगयं ? पुणो आउत्तस्स, तेत्तियं किं न ठायए ? ।।२०४।। गोयमा ! जह पमाएणं, ऽनिच्छंतो अहिडंकिए । आउत्तस्स जहा पच्छा विसं, वड्ढे तह चेव पावगं ।।२०५।। भयवं ! जे विदिय-परमत्थे, सव्वपच्छित्तजाणगे । ते किं परेसिं साहंति, नियमकजं जहट्ठियं ? ॥२०६।। गोयमा ! मंततंतेहिं, दियहे जो कोडिमुट्ठवे । सेवि दट्टे विणिच्चिट्टे, धारियल्लेहिं भल्लिए ।।२०७।। एवं सीलुजले साहू, पच्छित्तं तु दढव्वए । २अन्नेसिं निउणलद्धटुं सोहे, ससीसं व ण्हावीओ जह त्ति ।।२०८।। महानिसीयसुयक्खंधस्सकम्मविवागवागरणंनामबीयमज्झयणं ।।२।। एएसिं तु दोण्हं अज्झयणाणं विहीपुव्वगेणं सव्वसामन्नं वायणंति ।
१. सुस्वाद्विति । २. सकाशादिति शेष इति । ३. नापित इति ।
