________________
१२
श्री महानिशीथ सूत्रम् - अध्य० १
निच्छिन्नेवि य पच्छित्ते, न काहं वुड्ढजायगे । रंजवणमेत्त लोगाणं, वायापच्छित्ते तहा ॥१०१॥ पडिवज्रणपच्छित्ते, चिरयाल पवेसगे तहा । अणणुट्ठियपायच्छित्ते, अणुभणियऽण्णहायरे' तहा ।। १०२ ।। आउट्टीय महापावे, कंदप्पा दप्पे तहा ।
अजयणा सेवणे तह य 'सुयसुयपच्छित्ते तहा ॥१०३॥ दिट्ठपोत्थयपच्छित्ते, सयं पच्छित्तकप्पगे ।
एवइयं इत्थ पच्छित्तं, पुव्वालोइयमणुस्सरे ॥ १०४॥ जाईमयसंकिए चेव, कुलमयसंकिए तहा । जातिकुलोभयमयासंके, सुतलाभेस्सरियसंकिए तहा ||१०५|| तवोमया संकिए चेव, पंडिच्चमयसंकिए तहा । सक्कारमयलुद्धे य, गारवसंदूसिए तहा || १०६ || अपुजो वावि हं जंमे, एगजम्मेव चिंतगे । पाविट्ठाणपि पावतरे, सकलुसचित्तालोयगे ॥ १०७॥ पर कहावगे चेव, अविणयालोयगे तहा । अविही आलोयगे साहू, एवमादी दुरप्पणो || १०८|| अणंतेऽणाइकालेणं, गोयमा ! अत्तदुक्खिया । अहो अहो जाव सत्तमियं, भावदोसेक्कओ गए । १०९ ।। गोयमणंते चिट्ठति जे, अणादिए ससल्लिए । नियभावदोससल्लाणं, भुंजंते विरसं फलं ॥११०॥ चिट्टइस्संति अज्जावि, तेण सल्लेण सल्लिए । अणतं पि अणागयं कालं, तम्हा सल्लं न धार -खणं मुणित्ति बेमि ।।१११ ।।
१. अन्यथाऽऽचरेत् कुर्याद्वेति । २. सुयाऽसुयपच्छित्ते पाठान्तरमिति ।