________________
११
श्री महानिशीथ सूत्रम् । तो एरिसेणं भावेणं, दायव्वा आलोयणा ।
पच्छित्तं पिय कायव्वं, तहा जहा चेव एहिं कयं ।।९०।। न पुणो तहा आलोएयव्वं, मायाडंभेण केणई । जह आलोएमाणाणं, चेव संसारवुड्ढ़ी भवे ।।९१।। अणंतेऽणाइकालाउ, अत्तकम्मेहिं दुम्मई । बहु विकप्पकल्लोले, आलोएंते वी अहो गए ।।९२।। गोयम ! केसिंचि नामाई, साहिमो तं निबोधय । जेसालोयणपच्छिते, भावदोसिक्ककलुसिए ।।९३।। ससल्ले घोरमहं दुक्खं, दुरहिआसं सुदूस्सहं । अणुहवंते वि चिट्ठति, पावकम्मे नराहमे ।।९४।।
गुरुगासंजमे नाम, साहू निद्धंधसे तहा । • दिट्ठीवायाकुसीले य, मणकुसीले तहेव य ।।९५।।
सुहुमालोयगे तहय, परववएसालोयगे तहा । किं किं वालोयगा तह य, ण किंचालोयगे तहा ॥९६।। अकयालोयणे चेव, जणरंजवणे तहा । नाहं काहामि पच्छित्तं, 'छम्मालोयणमेव य ।।९७।। मायादंभपवंची य, पुरकडतवचरण कहे । पच्छित्तं नत्थि मे किंचि, न कयालोयणुच्चरे ।।९८।। आसण्णाऽऽलोयणक्खाइ, लहु लहुपच्छित्तजायगे । अम्हाणालोइयं चेटे मुहबंधालोयगे तहा ।।९९।। गुरुपच्छित्ताहमसक्के य, गिलाणालंबणं कहे ।
आरभडालोयगे साहू, सुण्णासुण्णी तहेव य ।।१००।। १. मायापूर्वकमालोचनमिति । २. नट इव कृत्रिमाऽऽलोचको यदिवा 'आरडालोयगे' इति पाठान्तरमाश्रित्याऽऽराटिं कुर्वन् विलपन् वा प्रदर्शनमेव कुर्वाण इति ।