________________
१६३
श्री महानिशीथ सूत्रम्
महघोरेरिसपच्छित्तं, सयमेवेत्थाणुच्चरं । गुरुपामूलेऽवि एत्थेयं, पायच्छित्तं मे ण 'अग्गलं ।।५९॥ अहवा तित्थयरेणेस, किमटुं वाइओ विही ? जेणेयमहीयमाणोऽहं, पायच्छित्तस्स मेलिओ ? ॥६०॥ अहवा-सोच्चिय जाणेज्ज सव्वन्नू, पच्छित्तं अणुचरामहं । जमित्थं दुट्ठचिंतिययं, तस्स मिच्छामि दुक्कडं ।।६१।। एवं तं कट्टं घोरं, पायच्छित्तं सयंमती । काऊणंपि ससल्लो सो, वाणमंतरियं गओ ॥६२।। हिट्ठिमोवरिमगेवेयविमाणे तेण गोयमा ! वयंतो आलोइत्ता, जइ तं पच्छित्तं कुब्विया ।।६३।। वाणमंतरदेवत्ता, चइऊणं गोयमा ! ऽऽसडो । रासहत्ताए तिरिच्छेसुं, नरिंदघरमागओ ।।६४।। निच्चं तत्थ वडवाणं संघट्टणदोसा तहिं ।। वसणे वाही समुप्पण्णा, किमी एत्थ संमुच्छिए ।।६५।। तओ किमिएहिं खजंतो, वसणदेसंमि गोयमा ! मुक्काहारो खिइं लेढे, वियणत्तो ताव साहुणो ।।६६।। अदूरेण पवोलेंते, दणं जाइं सरेत्तु य । निंदिउं गरहिउं आया, अणसणं पडिवज्जिया ।।६७।। कागसाणेहिं खजंतो, सुद्धभावेणं गोयमा ! अरहंताणंति सरमाणों, संमं उज्झिय तणूं ॥६८।।
१. अधिकमिति । २. प्रसरतः साधून द्दष्टवेति ।
