________________
श्री महानिशीथ सूत्रम्-अध्य०४ गंथं संबज्झइ तत्थ तत्थ बहुएहिं सुयहरेहिं संमिलिऊणं संगोवंगदुवालसंगाओ सुयसमुद्दाओ अन्नमन्नअंगउवंगसुयक्खंधअज्झयणुद्देसगाणं समुच्चिणिऊण किंचि किंचि संबज्झमाणं एत्थं लिहियंति, ण उण सकव्वं कयंति ।४२।
पंचेए सुमहापावे, जे ण वज्जेज्ज गोयमा ! संलावादीहिं कुसीलादी, भमिही सो सुमती जहा ।।१३३।। भव कायठितिए संसारे, 'घोर-दुक्खसमोत्थओ । अलहंतो दसविहे धम्मे, बोहिमहिंसाइलक्खणे ।।१३४।। एत्थं तु कीर-दिटुंतं, संसग्गीगुण दोसओ ।' रिसिभिल्लासमवासेणं, णिप्फण्णं गोयमा ! २सुणे ||१३५।। तम्हा कुसीलसंसग्गी, सव्वोवाएहिं गोयमा ! वजिजाऽऽयहियाकंखी, अंडजदिटुंतजाणगे ।।१३६।।
अथ चउत्थज्झयणं (सुमइ कहा) से णं भयवं कहं पुण तेण सुमइणा कुसीलसंसग्गी कया आसी उ जीए अ एयारिसे अइदारुणे अवसाणे समक्खाए जेण भवकायट्टिईए अणोरपारं भवसायरं भमिही से वराए दुक्खसंतत्ते अलभंते सव्वण्णुवएसिए अहिंसालक्खणे खंतादिदसविहे धम्मे बोहिंति ? गोयमा ! णं इमे तंजहा - अत्थि इहेव भारहे वासे मगहा नाम जणवओ, तत्थ कुसत्थलं नाम पुरं, तंमि य उवलद्धपुन्नपावे सुमुणियजीवाजीवादिपयत्थे सुमइणाइलणामधेजे दुवे सहोयरे महड्डीए सड्ढगे अहेसि । अहऽन्नया अंतरायकम्मोदएणं वियलियं विहवं तेसिं, ण उण सत्तपरक्कमंति । एवं तु अचलियसत्तपरक्कमाणं तेसिं अच्चंतं परलोगभीरुणं विरयकूडकवडालियाणं पडिवन्नजहोवइट्ठदाणा१. घोरदुःखैः समवस्तृतः छन्न इति । २. 'मु' पाठान्तरं ।
