________________
( ૨૭૫ ) યુવળીતુનઃ સિંઘા—-મૂળૌરાશિઃ ||
. गुप्तचारी नृपाद्भीतस्तस्थौ तत्र सुखेन सः ॥ ४१ ॥ અર્થ:—ગરૂડથી જેમ સપ, સિહુથી જેમ હિરણ તથા ચારથી જેમ પ'થી તેમ રાજાથી ડરેલા તે મ ત્રિપુત્ર ત્યા સુખેથી ગુપ્તપણે રહ્યો. ૫૪ पुण्यां गावन्यदा धर्म – रथस्यैकधुराविव ॥
-
પ્રવેશ ટુર્નતૌ ત્રાતું । વૃષ્ઠિઠ્ઠાવરી વ ॥ ૪૨ ॥
અ:—હવે એક દિવસે પવિત્ર શરીરવાળા, ધરૂપી રથની ધુરાસરખા, દુર્ગતિમાં જવાને અટકાવવામાટે મજબૂત ભાગળસરખા,
अलिप्तौ पापपूरेण । संसृतेः पुलिनाविव ॥
સાધુ સત્તાધૃત-મોહૌ સમીયતુ; || ૪૩ | યુĒ | અર્થ:—પાયાના સમુહથી નહિ લેપાયેલા, સસારના કિનારાજેવા તથા ઉત્તમ તપથી મેાહુને નાશ કરનારા એવા એ સાધુએ તેને ધેર
આવ્યા. ૫ ૪૩ ॥
भृंगयन्नुत्तमांगं स्वं । मंत्रिस्तत्पदांबुजे ||
किं वत्स विमनस्कोऽसि । मुनिभ्यामित्यभाव्यत ॥ ४४ ॥ અઃ—ત્યારે તે મ ંત્રિપુત્ર તે મુનિના ચરણકમલપ્રતે પોતાના મસ્તકને ભ્રમરરૂપ કરવા લાગ્યા, ત્યારે તેઓએ તેને પૂછ્યુ` કે હું વત્સ ! તુ' ઉદાસ મનવાલા કેમ દેખાય છે? ૫ ૪૪ ૫
उदश्रुणाखिले मूला – निजदुःखेऽमुनोदिते ||
अयच्छतां यती धर्म - शिक्षां दुःखांतकारिणीं ॥ ४५ ॥ અ:—ત્યારે તેણે આખામાં આંસુ લાવીને મૂળથી પેાતાનું દુઃખ કહી સંભળાવ્યું, ત્યારે તે મુનિઓએ તેને દુ:ખનેા નાશ કરનારા ધર્મોપદેશ આપ્યા કે, ॥ ૪૫ ॥
माधुर्य लवणे सारं । रंभायां सुस्वरः खरे ||
વિયં વર્ષો શેઢે । ગાડુ નીયમૂરે ॥ ૪૬ ॥ અ:—જેમ લવણમાં મીઠાશ, કેળમાં કઠીનતા, ખરમાં સુસ્વર, ચમારના ઘરમાં પવિત્રતા, ખારી જમીનમાં મીઠું પાણી, ૫ ૪૬ u स्नेहो भस्मनि वैशद्यं । मध्यां शैत्यमिवानले ॥ सौम्य कापि सुखं नास्ति । व्यापकापद्भरे भवे ॥ ४७ ॥
