________________
( ૨૩૪ )
पुनः पूर्वप्रयोगेण । तौ तत्रैव समागतौ ।।
નવા જીજીતિ પ્રોત્યા । સ્થિતી પુરંત ।। ૭૮ ॥
અથ: વળી પૂર્વે કહેલા ઉપાયથી તે બન્ને તેજ આશ્રમમા આવ્યા, તથા પ્રીતિથી કુલપતિને નમીને પાતાના નગરપ્રતે પ્રયાણ
કરવા લાગ્યા. ૫ ૭૮ ॥
છે: માવિતત્રાળ-વૃત્તી સૌ પદ્મારિનૌ ।!
दृष्ट्वा दून इवादित्यो- मज्जत्पश्चिमसागरे ।। ७९ ।। અ:—ફલાહારથી પ્રાણવૃત્તિ કરનારા તથા પગે ચાલનારા એવા તેઓ બન્નેને જોઇને જાણે દુભાણા હાય નહિ તેમ સૂર્ય પશ્ચિમ સમુક્રમાં ડુબી ગયા. ૫ ૭૯ ॥
तद्दशादर्शनोद्भूत – दुःख दिक्पत्युदीरितैः ॥
श्वासधूमैरिव ध्वांतैः । सर्वा व्यानशिरे दिशः ॥ ८० ॥ અ:—તેઓની આ દશા જોઇને દુઃખી થયેલા ક્ષતિઓએ કહાડેલા નિ:ધાસરૂપી ધૂમાડાસરખા અંધકારથી સર્વ દિશાએ
વ્યાસ થઇ. ! ૮૦ ૫
राजनंदन राज्ञोऽपि । मम राहोरहिंसितात् ||
પ્રત્યેવાલિટું વતુ-મિયોટ્તિ ચંદ્રમાઃ || ૮ ||
અ:—હે રાજપુત્ર ! મને રાજાને પણ નહિ મારેલા એવા રાહુથી આપદા સહન કરવી પડે છે, એમ તેને કહેવામાટે હાય નહિ તેમ ચંદ્રે ઉદય પામ્યા. ॥ ૮૧ ॥
यापद्यपि युता भर्त्रा । धन्या कनकवत्यसौ ॥
મા તુ થમુજીવ્યા | યામિનીમિનું વિના || ૮૬ ॥ અ:—જે આપકાલે પણ ભર્તારની સાથે રહેલી છે એવી આ નકવતીને ધન્ય છે, અને હું મારા સ્વામીવિના આ રાત્રી શીરીતે કહાડી શકીશ. ॥ ૮૨ ૫
इत्थंतर्गतरोलंब - च्छद्मना पद्मिनी हृदि ||
ગતે ગમતો સંજોવા નતા મૂર્તો ગુર્જ ખૈ || ૮૨ | યુĒ । અઃ—એમ વિચારીને સૂર્ય અસ્ત પામતે છતે સાચાએલી કૅલિનીની અંદર રહેલા ભમરાના મિષથી મૂર્તિવંત શાકને પોતાના હૃદયમાં ધારણ કરવા લાગી. u ૮૩ u
