________________
(૧૯) इत्युदित्वा निवृत्तं त-मनुगम्य नृपात्मजः ॥ -ગાતાયાત વાય–જમિતિ પર સ્થિત | ૮ || શુ
અર્થ –એમ કહીને પાછા વળેલા તે યોગીની પાછળ જઇને રાજપુત્ર બેલ્યો કે હું પ્રભાતમાંજ ત્યાં જરૂર આવીશ. ૮૯ છે
कोऽयं योगी किमाहानं । ममेत्यूहं वितन्वतः ।। कथंचिदतिचक्राम । तस्य सर्वापि शर्वरी ॥ ९० ।।
અર્થ –આ ગી કેણ હશે? મને તેણે શા માટે બોલાવ્યો હશે? એમ વિચાર કરતાં થકાંજ કેટલીક મુશીબતે તેની સર્વ રાત્રી પસાર થઈ.
अथोत्क्षिप्त इवामुष्य । मनोरथवरत्रया । उद्गच्छति सहस्रांशी । जगौ मंगलपाठकः ॥ ९१ ॥ અથ–હવે જાણે તે ગુણવર્મા કુમારના મનોરથપીરીથી ઉંચા ખેંચાયો હેય નહિ તેમ સૂર્ય ઉગતે છતે મંગલપાઠક બે કે, ૯૧ .
वीर ध्वांतरिपुध्वंसा-न्मित्रस्योदयदानतः ॥ હવત પૂર્વમુખે રા ગાતા પ્રામારિ સખા: ૨૨ .
અર્થ–હે વીર! અંધકારરૂપી શત્રુના નાશથી તથા સૂર્યને (મિત્રને) ઉદય દેવાથી પૂર્વ દિશાના મુખમાં રંગ દે પ્રભાતને સમય થયો છે. જે હર છે
ततः मापसुतस्त्यक्त-तल्पः स्वल्पपरिच्छदः ।। मातस्त्यं कर्म निर्माय । निर्मायः स ययौ वनं ॥ ९३ ।।
અર્થ –તે વખતે નિષ્કપટી રાજપુત્ર બિછાનું છોડીને પ્રભાતિક કાર્ય કરીને સ્વઃ પરિવાર સહિત વમાં ગયે. ૯૩
अग्निलिप्ता इव जटाः । कपिशा मूर्ध्नि बिभ्रतं । जपस्रग्मणिसंचार-व्यग्रदक्षिणपाणिक ।। ९४ ।।
અર્થ:–જાણે અગ્નિથી લેપાએલા હેય નહિ તેમ પિંગળી જટાને મસ્તસ્પર ધારણ કરનારા, જપમાળાના મણકા ફેરવવામાં રોકાયેલ છે જમણે હાથ જેને એવા, ૯૪ છે
પદ્રવાસ -રોજિસંશોજિસ્ટોન . ર હા મૈયા પાઈ-પાઈવિંત છે ૧૬ પુખે
