________________
.
(૧૦૦) સૂતાછૂતનાથ પ્રાતઃ લુખ્યમોપિરિમે || राजन्यकं विवेशांतः । स्वयंवरणमंडपं ॥ ३४ ॥
અર્થહવે પ્રભાતે ક્ષોભ પામેલા સમુદસરખા સ્વયંવર મંડપમાં દૂતે મારફતે બોલાવેલ રાજાઓને સમૂહ દાખલ થયે. એ ૩૪
मंचेषु सप्रपंचेषु । पंचेषुसममूर्तयः ॥ સિંહાસનાનિ નામાંજા-ચાત્યંત નારા II ૨૧.
અર્થ:– ત્યાં ગોઠવેલી ખુરશીઓ ઉપર રહેલા પિતતાના નામના સિંહાસન પર કામદેવસરખી મૂર્તિવાળા રાજાઓ આવીને બેઠા. ૩૫
अस्थायि मंचमारूढे । निध्याते गुणवर्मणि ॥ अपि मुक्त विवाहाशैः । क्षितिपैः सत्रपैरिव ॥ ३६॥ અર્થ–પછી જ્યારે ગુણવર્મા કુમાર ખુરશી પર બેઠા ત્યારે તેમને જેવાથી બીજા રાજાઓ તો જાણે લજ્જા પામ્યા હેય નહિ તેમ ( પિતાના ) વિવાહની આશા છોડી બેઠા. ૩૬ છે
तदा स्वातविलिप्तांगी । धृतसागभूषणा ॥ वाद्यं यानमारूढा । निगृढानंगविभ्रमा ॥ ३७ ।। અર્થ:-હવે તે સમયે સ્નાન કર્યાબાદ શરીરે સુગંધી લેપ કરીને, સર્વ શરીરપર આભૂષણે ધારણ કરીને પુરૂષોએ ઉંચકેલી પાલખીમાં બેઠેલી તથા ગુપ્ત કામવિલાસવાળી, ને ૩૭ છે
पुरः प्रियसखीहस्त-विन्यस्तवरमालिका ॥ gછે નીતાના સ્વીમિ-તગારાનુપપુ િ ૨૮ | ગુમ ||
અર્થ–પગાડી ચાલતી પ્રિય સખીના હાથમાં આપેલી છે વરમાલા જેણીએ એવી, પાછળ રહેલી સ્ત્રીઓ જેણીના ગુણ ગાઈ રહેલી છે એવી તે રાજકન્યા પણ ત્યાં આવી. છે ૩૮ છે
I શ્રી મારતી જેમા | રતી વાયતઃ રે . ગાતામિતિ યૂપાનાં : "તુતત્ર સર્ષ દશ રૂ8 | અર્થ-આ કુમાર શિવાય વળી બીજી લક્ષ્મી, સરસ્વતી, રંભા કે રતિ કેણ હશે? એમ વિચારતા તે સર્વ રાજાઓની દષ્ટિ એકી વખતે તેના પર પડી. ૩૯ છે
