________________
षड्दर्शनसमुच्चयः सटीकः।
माक्षात्पारंपर्येण वा प्रतिपाद्यादेरानुपपत्तेः। ततः स्थितं प्रदर्शितार्थप्रापणशक्तिखभावमविसंवादकत्वं प्रामाण्यं दयोरेव, प्रापणशक्तिश्च प्रमाणस्थार्थाविनाभावनिमित्तदर्शनपृष्ठभाविना विकल्पेन निश्चीयते । तथाछि। प्रत्यक्षं दर्शनापरनामकं यतो 5 ऽर्थादुत्पत्रं तद्दर्शकमात्मानं खानुरूपावसायोत्पादनानिश्चिन्वदाविनाभावित्वं प्रापणशक्तिनिमित्तं प्रामाण्यं खतो निश्चिनोतीत्युच्यते, न पुनर्ज्ञानान्तरं तनिश्चायकमपेक्षते ऽर्थानुभूताविव । ततो ऽविसंवादकत्वमेव प्रमाणलक्षणं युक्तम् । अथ प्रमाणस्य विशेषलक्षणं विवक्षुः प्रथमं प्रमाणसंख्या नियमयन्नाह । 10 प्रमाणे हे च विज्ञेये तथा सौगतदर्शने। -----
प्रत्यक्षमनुमानं च सम्यग्ज्ञानं द्विधा यतः॥६॥ सथाभब्दः प्रगुततत्त्वापेक्षया समुच्चये, चशब्दो ऽवधारणे । ततो ऽवमर्थः । सौगतदर्शने दे एव प्रमाणे विज्ञेये, न पुनरेक
त्रौणि चत्वारि पञ्च षड्वा प्रमाणनि । एतेन चार्वाकसांख्यादि15 परिकल्पितं प्रमाणसंख्यान्तरं बौद्धा न मन्यन्त इत्यावेदितं
भवति । ते वे के प्रमाणे इत्याह । प्रत्यक्षमनुमानं च। कुतो वे एव प्रमाणे इत्याह। सम्यग् अविपरीतं विसंवादरहितमिति यावत् ज्ञानं यतो हेतोर्दिधा। मवें वाक्यं सावधारण
मिति न्यायाद्विधैव न त्वेकधा त्रिधा वेति। अत्र केचिदाहुः । 20 यथात्र विधेत्युक्ते हि द्विधैव न वेकधा चिधा वेत्येवमन्ययोग
व्यवञ्चदः। तथा क्षेत्रो धनुर्धर इत्यादिवपि चैत्रस्य धनुर्धर
