________________
(८०)
॥ दंडकविस्तरार्थः ॥
करे ने कोइ न ' करे.
अवतरण-- गाथामां ७ समुद्घातनां नाम कहे छे.
॥ मूळ गाथा १६ मी ॥ वेयण कसाय मरणे, वेउब्विय तेयए य आहारे । केवलि य समुग्घाया, सत्त इमे हुंति सन्नीणं ॥१६॥
॥ संस्कृतानुवादः ॥ घेदना कषायो मरण, वैक्रियस्तैजसश्चाहारकः । केवलिश्च (कैवलिकः) समुद्घाताः, सप्तैते भवंति संज्ञिनाम्
॥शब्दार्थः ॥ वेयण-वेदना समुद्घात केवलि (य)-केवलसमु० ( केकसाय-कषाय समु०
बलिक समु०) मरणे-मरण समु०
समुग्याय-समुद्घात. वेउब्विय-वैक्रियसमु०. सत्त-सात तेयए-तैजससमु०
इमे-ए पूर्वोक्त य-अने आहारे-आहारक समु० सन्नीण-संज्ञीजोवोने
हुति छ
१ गुणस्थान प्रत्ये विचारतां मिथ्यात्वे वे०-क०-म० - वै०-ने तै०-ए पांच ममु० छे. तथा २-४-ने ५ गुणस्थाने पण एज पांच समु० छे. ३ जे मरण -वै० मिश्रयोग ने अति संक्लेशने अभावे मरण वै० ते ५.३ समु० सिवाय मात्र वेदना -ने कषाय समु० २. ६-७-८-९१०-११ मे मरण समु. अहिं मतांतरे ६ थी ११ सुधीमां मरण छे पण मरण समु० न. हि. १२-१४ मे सम्० मथी. ने १३ मे केवलि समु० एकज छे
