________________
૧૨
સત્તત્ત્વ-સન્માર્ગ નહિ; જડસગવડ કરતાં ક્રિયા કિંમતી; સગવડમાલ પુણ્યનાાં પ્રમાણે; ક ગુલામને આગ્રહ-અભિમાન શા? કષાયાના આગ્રહમાં તમાચ કે માગ્રહવૃદ્ધિ, મિથ્યા કલ્પનાના આગ્રહ ખેાટા: જમાલિ; ૨અગ્રહ-અવિવેકથી (પૃ. ૩૪૦) દ્વિવિધ દુઃખ : યવરાજર્ષિ, ઉત્તરાધ્યનપાઠી મુનિ, ગ્રહ-પરિગ્રહ-પૂર્વગ્રહ-યુગ્રહથી આયૅવ્યયે દુઃખ, રત્નાકરસૂરિ, પૂર્વ ખમહ, આય રક્ષિતસૂરિપિતા, યુદ્દગૃહ, સિદ્ધર્ષિદષ્ટાંત કહી પ્રશમસુખયુક્ત બનવા કહ્યુ, જેમાં મિરાજિષ લીધા.
(૩) ગચ્છવાસ-ગુરુપ્રતિષ્ઠદ્ધતા-વિનય-સભૂતદશ નમાં (પૃ. ૩૪૫) ગચ્છવાસના લાભ, તે વિના ૮ નુકસાના; આષાઢાભૂતિ, ગુરુપ્રતિખદ્ધનાં લક્ષણ, ગુરુવિમુખને ૭ નુકશાન, ગુરુવિનયમાં ગૌતમસ્વામી, અવિનયનાં ૪ નુકશાન, ભૂતાદૅશી`માં ભૂતા =(i) ‘ગુરુકુળવાસ જ તત્ત્વ,’ (ii) તત્ત્વ–સત્ય-સ-અકાલ્પનિક-અતુચ્છ વાતવસ્તુ પર જ મુનિદષ્ટિ, અતત્ત્વભૂત મિથ્યાદર્શનમાન્યતાએ-આહારવિષયાદિ-જડવિજ્ઞાન-સ્વાર્થ સાધના-પાપસ્થાનકા-મૌયિકયશ વગેરેને અવગણી તત્ત્વભૂત આત્મશુદ્ધિ-જ્ઞાનાદિપ†યવૃદ્ધિ-શુભધ્યાનસ્થય -તપે વૃદ્ધિનું જ લક્ષ, અતત્ત્વના અનર્થ, વૈશ્રવણ-વાણી-બ્રહ્મદ્વીપતાપસેાની તત્ત્વદષ્ટિ વિચારી. પછી ક૨ણીય (૪) શુશ્રૂષાદિ-તત્ત્વઆગ્રહ-મત્રવત્ સૂત્રાધ્યયનાદિમાં (પૃ. પર) બુદ્ધિના ૮ ગુણુના ભાવ, તત્ત્વાભિનિવેશની જરૂરિઆત; એ વિના ૫ અન, આનન્દ્વાદિ શ્રાવક, સુન્નતમુનિ આદિને મત્રવત્ સૂત્રાધ્યયન વર્ણવી સૂત્ર ભણવા કહ્યુ. તે (i) ખદ્ધલક્ષ બની (કેમકે જ્ઞાન તે પ્રવક ઉપયેાગી, નહિતર ૫ નુકશાન; ૫ પ્રકારનાં લક્ષ્ય;) અને (ii) આશંસા વિના ભણે. (૫)સમ્યગ્ નિયાગમાં(પૃ. ૩૫૮) શિક્ષિત સૂત્રા ની ચે!ક્કસ પ્રાપ્તિ, સદુપયેાગ, અધિકાર,ને વિનિયોગને સ્પષ્ટ કર્યાં.
*(૬) અનારાધના-આરાધનાયુક્તને માગ દેશનામાં (પૃ. ૬૦) વિધિમા ની પરવા વિનાના એ અનારાધક, એ ફળના અધિકારી, એ ભારેક-મધ્યમકમી-લઘુકમી એમ ત્રિવિધ; મા દેશનાથી ક્રમશ : એમને દુઃખ-અવધીરણા-અસ્વીકાર; ત્યારે માગામીને એ ત્રણુ નહિં,
