________________
ઉપોદઘાત ... (૧૭) It શ્રી ગૌતમગણઘરાય નમ:
| શ્રી લે
सम्यकत्वकौमुदी
भाषांतर
ત્યાં પ્રથમ ગ્રંથકર્તા એક શ્લોક વડે મંગળાચરણ કરે છે.
(માણપૂવૃત્ત). श्री वर्द्धमानमानम्य । जिनदेवं जगत्प्रभुम् ॥ वक्ष्येहं कौमुदीं नृणां ।
सम्यकत्वगुणहेतवे ॥१॥ ભાવાર્થ સર્વ જગતના પ્રભુ એવા શ્રી મહાવીર સ્વામીને નમસ્કાર કરીને પ્રાણીઓને સમકિતનો ગુણ થવા માટે હું “સમકિતકૌમુદી' નામના ગ્રંથને કહીશ. (૧)
આ જંબુદ્વીપમાં ભરતક્ષેત્રની અંદર રહેલા મગધ દેશને વિષે રાજગૃહ નામે નગર હતું. તે નગરમાં નિરંતર મહોત્સવ પ્રવર્તતા હતા. ઘણાં શ્રેષ્ઠ જિનાલયો શોભતાં હતાં. જૈનધર્મના આચારવાળા ઉત્તમ શ્રાવકો ત્યાં વસતા હતા. ત્યાં આવેલાં ઘાટાં અને લીલાં વૃક્ષોના પ્રદેશથી તે નગર જાણે ભોગાવતી નગરી જ ન હોય ! તેવું જણાતું હતું. તે નગરમાં સમસ્ત રાજમંડલીથી શોભી રહ્યું છે સિંહાસન જેનું અને સર્વ કળામાં કુશળ એવો રાજનીતિને જાણનારો શ્રેણિક નામે રાજા હતો. તેને સર્વગુણ સંપન્ન અને જૈનધર્મ પાળનારી ચિલ્લણા નામે સ્વરૂપવાન પટ્ટરાણી હતી. તેને ઉત્પાતિકી વિગેરે ચાર પ્રકારની બુદ્ધિનો ભંડાર, બહોતેર કળાનો પાત્ર, બુદ્ધિમાન, ધર્માનુરાગી, પરોપકાર કરવામાં રસિક અને રાજ્યના તમામ ભારને ધારણ કરનાર અભયકુમાર નામે મોટો પુત્ર હતો. તેથી સર્વ રીતે મહારાજા શ્રેણિક ઈંદ્રની પેઠે શોભતો હતો.
એક વખતે રાજગૃહ નગરની પાસેના ઉદ્યાનમાં વનપાળ ભમતો હતો, તેવામાં પરસ્પર વૈર બાંધનારા પ્રાણીઓ જેવા કે - અશ્વ અને મહિષ, ઉંદર અને બિલાડી, સર્પ અને નોળીઆ, એ સર્વનો એક સાથે મેળાપ તે વનપાળના
