________________
२१२ . प्रथम गुच्छक । पर्यायैस्तदनेकतां परिमृशम्पश्यत्यनेकान्तवित् ॥ ५॥ प्रत्यक्षालिखितस्फुटस्थिरपरद्रव्यास्तितावञ्चितः स्वद्रव्यानवलोकनन परितः शून्यः पशुनश्यति । स्वद्रव्यास्तितया निरूप्य निपुणं सद्यः समुन्मजता स्याद्वादी तु विशुद्धबोधमहसा पूर्णो भवन् जीवति ॥६॥ सर्वद्रव्यमयं प्रपद्य पुरुष दुर्वासनावासितः स्वद्रव्यभ्रमतः पशुः किल परद्रव्येषु विश्राम्यति । स्याद्वादी तु समस्तवस्तुषु परद्रव्यात्मना नास्तितां जाननिर्मलशुद्धबोधमहिमा स्वद्रव्यमेवाश्रयेत् ॥ ७ ॥ भिन्नक्षेत्रनिषण्णबोध्यनियतव्यापारनिष्ठः सदा सीदत्येव बहिः पतन्तमभितः पश्यन्पुमांसं पशुः । स्वक्षेत्रास्तितया निरुद्धरमसः स्याद्वादवेदी पुनः स्तिष्ठत्यात्मनिखातबोध्यनियतव्यापारशक्तिर्भवन् ॥ ८ ॥ स्वक्षेत्रस्थितये पृथग्विधिपरक्षेत्रस्थितार्थोज्झनातुच्छीभूय पशुः प्रणश्यति चिदाकारात्सहार्वसन् । स्याद्वादी तु वसन् स्वधामनि परक्षेत्रे विदनास्तिता त्यतार्थोऽपि न तुच्छतामनुभवत्याकारकर्षी परान् ॥९॥ पूर्वालम्बितबोध्यनाशसमये ज्ञानस्य नाशं विदन् सीदत्येव न किञ्चनापि कलयन्नत्यन्ततुच्छः पशुः । आस्तित्वं निजकालतोऽस्य कलयन् स्याद्वादवेदी पुनः पूर्णस्तिष्ठति बाह्यवस्तुषु मुहुर्भूत्वा विनश्यत्स्वपि ॥१०॥ अर्थालम्बनकाल एव कलयन् ज्ञानस्य सत्त्वं बहिशेयालम्बनलालसेन मनसा भ्राम्यन्पशुनश्यति । नास्तित्वं परकालतोऽस्य कलयन स्याद्वादवेदी पुनः
