________________
घेर चाल्या गया ॥ ५० ॥ आचार्य कहे छे के त्रण लोकमां एवं कोईपण छल कपट नथी के जेने कामथी भणावेली स्त्रीओ न जाणती होय ! ॥ ५१ ॥ मोहोल्लाना लोकोए मोकलेला कागळने जोईने ते मूढ बाह्मण आव्यो अने पोताना घरने बळेलुं जोईने विलाप करखा लाग्यो के,- ॥ १२ ॥ हे बटुक ! मारी आज्ञा पाळवावाळा, गुरुसेवामां चतुर एवो तने निर्दयी अग्निए केम बाळी मूक्यो ? ॥ ५३ ॥ तारा जेवा विनयवान पवित्र ब्रह्मचारी, चतुर अने शास्त्रोमां पार पडेला कुलीन यज्ञ बटुकने हवे क्यां जोऊ ? ॥ ५४ ॥ हाय ! मारी आज्ञामां रहेवावाळी ग्रहकार्यमां तत्पर एवी तुं पतिव्रता सुकुमारीने अग्निए केम बाळी मूकी ? ॥ ५५ ॥ हे कान्ते ! तारा जेवी गुणशील कळानी आधारभुत बहु लजावाळी पतिव्रता स्त्री कदी थशे नहि ॥ ५६ ॥ हे कृशोदरी ! हे चंद्रानने ! मारी आज्ञानुसार रहेकाळी जे तुं ते आवा दुःखने प्राप्त थई, माटे ए पापंथी मारी शुद्धि केम थशे ? ॥ ५७ ॥ हे । तन्वि ! पगथी कमळोने, जंघाओथी कामना बाण राखबानी. भातडीने, पीडीओथी केळना थंभने, जबननी शोभाथी रथना पैडांने , ॥ ५८ ॥ नाभिचिन्हथी जलना भ्रमणने, पेटयी वजनी शोभाने, स्तनोथी सुवर्णकुंभोने, कंठथी कमळनाळनी शोभाने,- ॥ ५९ ॥ मुखथी चंद्रमाना बिंबने, नेत्रोथी मृगीणीना नेत्रोने, ललाटथी आठेमना चंद्रमाने, केशोथी चमरीना पूछडांने, ॥ ६० ॥ वचनोथी कोकीलाने अने क्षमाथी पृथ्विने जीतवावाळी एवो तने याद करता हे कान्त ! मने क्यां सुख थई शके? ॥६१॥ हे कान्ते! तारी साथे दर्शन,स्पर्शन, हसन, मधुर भाषण करतां जोई यमराजे सघळु दूर
