________________
ए सुचतुर मनोवेगनो मनवांछित कार्यनी सिद्धि करवात्रालो प्रियापुरी नगरीना विद्याधर राजानो वेगशाली पवनवेग नामनो पुत्र प्रिय मित्र थयो. जे प्रमाणे अग्निने वेगरुप करवाने माटे पवन होय छे, ते प्रमाणे
आ पवनवेग पण मनोवेगना मनने. वेगरुप (चंचल) करवात्राळो मित्र हतो ।। ४८ ॥ ए बन्ने मित्र परस्पर एक बीजा बिना एक क्षण पण रहेवामां असमर्थ, मोटा प्रतापशाली, सूर्य अने दिवसनी माफक एक जग्या मा रहेवावाला, सज्जन पुरुषोने सन्मार्ग प्रकाश करवामां प्रवीण थवा लाग्या ॥ ४९ ॥ आ बेमांथी प्रियापुरीना राजानो पुत्र पवनवेग महा मिथ्यात्वरुपी विषयी मूर्छित, जिनेन्द्र भगवानना कहेलां तत्त्वोथी उलटो, कुतर्क अने खोटा दृष्टांत कहेवा वगेरेमां मोटो विवाद करवावालो हतो । ॥ ५० ॥ परंतु जिनेन्द्रना धर्मरुपी अमृतमा मग्न छे चित्तनी वृत्ति जेनी एवो भव्य मनोवेग, पवनवेगने जिनधर्मथी उलटो मिथ्याती जोइने मनमाने मनमा शोकनो मार्यो संतापित थतो हतो ॥ ५१ ॥ मोटा कष्टथी छे अंत जेनो एवा दुःखमां पडता मिथ्यात्वथी मूर्छित आ मारा मित्रने निवारण करीश, केमके सारा लोको तेनेज खरो मित्र कहे छे के ने कुमार्गमांथी छोडावीने साचा पवित्र धर्ममां दखल करे छे ॥ ५२ ॥ पोताना मित्रने मिथ्यात्वमाथी छोडावीने केवीरीते जिनधर्ममां लगाडवो जोईए वगेरे विषयोर्नु रात दीवस चितवन करता करतां मनोवेग निद्रा रहित थइ गयो, एटले आ चिंताना कारणथी मनोवेगने रातमा निद्रा पण आवती नहोती ॥ ५३ ॥ ए मनोवेग दररोज अढाईडिपना कृत्रिम अकृत्रिम चैत्यालयोनां ( मंदीरोना) दर्शन करवा फरतो हतो, केमके सत्पुरुषो धर्म कार्योमां कदापी आलस्य करता नथी ॥ १४ ॥