________________
माफक दुर्बुद्धि होय छे, तेनी आगळ पंडितोए तत्व ( वस्तुनुं स्वरुप ) कहे, जोइए नहि ॥ ४२ ॥ आ प्रमाणे पोतानी निंदनीय कथा कहीने, बीजो मूर्ख चूप रहेवा पछी त्रीजा मूर्खे पोतानी कथा कहेवा मांडी ॥ ४३ ॥
त्रीजा मूर्खनी कथा. हे नगरवासिओ ! हवे हुं तमने मारुं मूर्खपणुं कहुं छु ते सावधान थइने सांभळो ॥ ४४ ॥ एक समये हुं सासरे जइने मारी स्त्रीने तेडी लाव्यो, रातना सूती वखते ते बोलती नहोती, त्यारे में कह्यं के, हे कृशोदरि ! आपणा बेमांथी जे कोई पहेलं बोले ते घीमां तळेला दश मालपुडा हारी जाय ॥ ४५ ॥ ४६ ॥ त्यारे मारी स्त्रीए झर्दा के, बहु सारूं एमज करो. ते उचितज छे के, कुलिन स्त्रीओ पतिना वाक्य, कदापि उल्लंघन करती नथी. ॥ ४७ ॥ आ प्रमाणे अमे थे प्रतिज्ञावालां थइ बेसी जवा पछी तेज वखते हमारा घरमा एक चौरे आवीने सवढं धन लइ लीg. ॥ ४८ ॥ ते चोरे धन लेवामां कंइ बाकी राख्यु नहि, ते उचितज छे के, मार्ग मळवाथी व्यभिचारी अने चोरोमां मोटुं सामर्थ्य आवी जाय छे. ॥ ४९ ॥ छेवटे ज्यारे ते चोर मारी स्त्रीना पहेरखानां वस्त्र खोलवा लाग्यो त्यारे मारी स्त्रीए मने का के, हे दुराचारी, शुं तुं हनी पण उपेक्षा करे छे ? हे दुष्ट ! पोतानी सामुं मारां वस्त्र खोलवा छतां पण तुं केवी रीते जीवे छे? कुलिन पुरुषोनुं जीवq तो स्त्रीना पराभव सूधीज होयछे एटले कुलिन पुरुष मरवु श्रेष्ठ समजे छे, परंतु पोतानी स्त्रीनो पराभव जोइ शकता नथी॥५०-५१॥ मारी स्त्रीनां आ वचन सांभळीने में हसीने कयु के, हे कान्ते! तुंज पहेली बोली, माटे हारी गइ, हारी गइ. तें दश मालपुडा
