________________
બત્રીશીના સથવારે-કલ્યાણની પગથારે શરીરશૃંગારત્યાગ-સાદગી ભર્યાં વસ્ત્રો-એકાસન... વગેરે શરુ કરી દેતા જેથી વેદમોહનીયનો ઉદય કાંઈ ગરબડ ન કરાવી દે. બાર તિથિ કે પાંચતિથિ બ્રહ્મચર્ય પાળવાના નિયમવાળા શ્રાવકે એ દિવસેરાત્રે પત્ની સાથે એકાંત ટાળવો એ સહુથી વધુ સુરક્ષિત માર્ગ છે. કારણ કે પુરુષ માટે પતીરૂપી દ્રવ્ય, એકાંતવાળું ક્ષેત્ર, રાત્રીનો કાળ, આ બધું પુરુષવેદનો ઉદય કરાવી દે એવા પરિબળો છે. ફિલ્મોસીરિયલો - એવાં ચિત્રો - એવા ગીત-સંગીત – મેગેઝીન - એવાં લેખો... આ બધું જ વેદમોહનીયકર્મને ઉત્તેજિત કરીને વાસનાને ઉત્તેજિત કરનાર છે. માટે વાસના પર વિજય મેળવવાને ઇચ્છનારે કે વાસના વકરી ન જાય એવા અભિલાષીએ આ બધાથી દૂર રહેવા જેવું છે.
૬૨૬
શંકા - પુરુષ માટે સ્ત્રીમુખદર્શન જેમ અશુભનિમિત્ત છે, એમ સ્ત્રી માટે પુરુષમુખદર્શન પણ અશુભનમિત્ત છે જ. તો સાધ્વીજી મહારાજનાં વ્યાખ્યાનમાં પુરુષો જેમ જંતા નથી... એમ સાધુ મહારાજનાં વ્યાખ્યાનમાં શ્રાવિકાઓએ પણ ન જ જવું જોઈએ ને ? કારણ કે વ્યાખ્યાન સાંભળતી વખતે શ્રાવિકાઓ સાધુ ભગવંતના મુખ તરફ જોવાની તો છે જ. નીચું જમીન ૫૨ જોઈને જ વ્યાખ્યાન સાંભળવામાં તો રસ જ શી રીતે પડે ? ને રસ ન પડે તો પછી ઉંઘ પણ કેમ ન આવી જાય ?
સમાધાન
સાધુ ભગવંતોના વૈરાગ્યમય - સાધનામય સાદગીમય જીવનનો એક પ્રભાવ હોય છે, વળી શ્રાવિકાના દિલમાં પણ અત્યંત પૂજ્યભાવ-બહુમાનભાવ હોય છે તથા વ્યાખ્યાનમાં પણ વૈરાગ્યપ્રેરક વાતો સામાન્યથી આવતી હોય છે. એટલે આ પરિસ્થિતિ અશુભકર્મના ઉદયમાં પ્રાયઃ નિમિત્ત બનતી નથી એમ માનવું પડે. હા, વ્યાખ્યાન સિવાય પણ વંદન કરવા જવું... વ્યર્થ વાતો કરવી... પરસ્પર હસવું-ખીલવું... નિરર્થક ગાંડી ભક્તિના બહાને પરિચય વધારવો - એકબીજાના જીવનની વ્યક્તિગત વાતો
-
