________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
पाणेण वि सो भणिओ 'जइ मे पाढेसि पुत्तगे दो वि । भूमिगिहे पच्छण्णं जीयं रक्खेमि तो तुज्झ ॥५॥ मंती वि जीवियट्ठी पडिवज्जिय तस्स तें तहा वयणं । पाढेइ दो वि पुत्ते जाव कलापारगा जाया ||६|| अह तम्मि ताण माया अणुरता भुंजए पइदिणं सो । तं हवि भूयदिण्णो जाणित्ता चितए एवं ॥७॥ 'सिद्धं ता मह कज्जं जेण कुमारा कलासु निम्माया । पावो उ इमो दुट्ठो चुक्को मह भुंजए भज्जं ॥८॥ ता संपइ मारेमी रायाएसो विहोइ जेण कओ' । तव्वहेकयपरिणामो चिट्ठइ समयं निरूवेंतो ॥९॥
तं कुमरा नाऊणं 'एसो अम्हाण किल उवज्झाओ' । इय चिंतिय एगंते ठियस्स साहिति से कज्जं ॥१०॥
मंती वि मरणभीओ पच्छण्णं चेव ताण समएणं । निग्गंतूण पलाणो संपत्तो हत्थिणायपुरं ॥ ११ ॥
तर्हि च पणमंतबत्तीसमउलिबद्धसामंतसहस्ससिरोमालो मालियचलणजुयलो छक्खंडभरहाहिवो सणकुमारचक्की परिवसइ तेण य नमुइबुद्धिमाहप्परंजिएणं ठाविओ मंतिपए ।
७३
इओ य ते चित्त-संभूया मायंगदारया उक्तिट्ठरूय- जोव्वण- कलाकोसल्लयाइगुणेहिं पत्ता परं सिद्धि ।
अण्णया य समागओ सयलनर-नारीजणकामुक्कोयकारओ विविहसिंगारपयारफारतरुणजणकीलारसविसेसुवज्झाओ वसंतमासो । तत्थ य कीलिउं पयत्तो समत्थतरुणसत्थो, अवि य
चूयपरायरत्तकलकोइलकलयलरावरम्मए, कयकंदप्पदप्पवसकामिणिकामुयरमणनम्मए ।
वियसियकुसुमलुद्धफुल्लंघयकयझंकारताणए,
सुरहिसुगंधसीयमलयानिलदीवियपंचबाणए ॥१२॥
१. ला. तओ ॥ २. ला. 'हपरिणामो सो त्ति ॥ ३. सं.वा.सु. "ति नियकज्जं ॥
मूल. २ -१०
