________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
किंवा वि हु अणुकंपं न कुणसि रमियव्वपरिचएणऽम्हु । मयणाउराण निक्किव ! मुणसि च्चिय झूरियव्वाइं ॥७१॥ को लहइ सुहय ! सुरसुंदरीण तेलोक्कदुल्लहं सुरयं । तत्थ वि किं निखेक्खो अम्ह अपुण्णेहिं संजाओ ? ॥७२॥ अच्छउ ता विविहविलासहासरसभावनिब्भरं पेम्मं । सामण्णाए दिट्ठीएं सुहय ! किं नो पलोएसि ? ॥७३॥ जे तुह मणम्मि मउए वि सायया मयरकेउणो भग्गो । ते चेय माणकढिणऽम्ह कहणु भिदंति सुहय ! मणं ? |७४|| अहवा अण्णसुहासंगरायरसिए जणम्मि अणुराओ । जं कीरइ तं जायइ अरण्णरुइयस्स सारिच्छो' ॥७५॥ इय जगगुरुणो मयणाउराण सुरसुंदरीण भणियाई । सिद्धिसुहसंगमुस्सुयमणस्स चित्तं न रामिति ॥७६॥ एवं च तासिं गीएण नेय, न य महुरतंतिसद्देण । करणंगहाररुइरेण मणहरेणं, न नट्टेणं ॥७७॥ न य हावभावविब्भमविलासबिब्बोयविविहचेट्ठाहिं । न य निउणजंपिएहिं य खुहियं जगबंधुणो चित्तं ॥७८॥ तं नाऊणं तियसो दंसेऊणं समुग्गयं सूरं । हिंडंतं च जणवयं जंपइ देवज्जय ! तुमं पि ॥७९॥, किं अज्ज वि इह चिट्ठसि ? हिंडइ सव्वो वि जणवओ जेण भयवं पि य सुरमायं जाणंतो चिट्ठइ तहेव ॥८०॥ इय अणुकूलुवसग्गो वीसइमो एस तेण निम्मविओ । एवं रयणी कया घोरा वीसं च उवसग्गा ॥८॥ तह वि हु छज्जीवहियं झायइ भयवं जिणेसरो वीरो।
ओहीए तं नाउं पओसमहियं सुरो वहइ ॥८२॥ चिंतइ य पडिनिविट्ठो कल्लं काहामि कुणइ तह चेव । एवं जा छम्मासा निरंतरं कुणइ उवसग्गे ॥८३॥