________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः 'आइसह' त्ति भणंती जोडियकरसंपुडा ठिया पुरओ । भयवं पि भणइ 'दिज्जउ मह वसही चित्तसालाए' ॥११३॥ 'एह त्ति इमा पगुणा तो उत्तरिओ इमो तहिं गंतुं । गिण्हइ य तीइ गेहे सव्वरसोवेयमाहारं ॥११४॥ तो भुत्तुत्तरसमए विसेसओ विहियफारसिंगारा । उक्किट्ठवण्ण-लावण्ण-रूयवरसंपयाकलिया ॥११५॥ गंतूण मुणिसमीवे विलास-बिब्बोय-हावभावेहिं । सा खोभिउं पयत्ता संभारियपुव्वरयकीला ॥११६॥ मेरु व्व निप्पकंपो इमो वि तिलतुसतिभागमेत्तं पि । न य चइओ चालेलं विसेसओ निच्चलो झाणे ॥११७।। एवं दिणे दिणे सा मयणुक्कोयणकराहिं चिट्ठाहि । खोभेइ तहा जह दवइ नूण अयमइय पुरिसो वि ॥११८॥ भयवं पि थूलभद्दो जह जह खोभेइ सा तह तहेव । झाणम्मि निच्चलयरो संजायइ सिद्धखेत्तं व ॥११९॥ तो निप्पकंपयं पासिऊण तह धम्मसवणओ चेव । उवसंता उवकोसा संजाया साविया पवरा ॥१२०॥ सामन्ने थिरचित्ता बारसवयधरणनिच्चला धणियं । संवेगरंगपत्ता अभिग्गहं गिण्हए एवं ॥१२१॥ 'जइ कहवि देइ राया कस्स वि पुरिसस्स मं तयं मोत्तुं । सेसपुरिसाण भयवं ? मह नियमो एत्थ जम्मम्मि' ॥१२२॥ अह पाउसम्मि वित्ते निव्वाहियनियपइण्णगुरुभारा । . सव्वे वि हु संपत्ता कमसो नियसूरिपयमूले ॥१२३।। अह सीहगुहासाहुं इंतं अब्भुट्ठिऊण ईसिं ति । . 'दुक्करगारय ! तुब्भं सागय' मिइ जंपियं गुरुणा ॥१२४॥ इयरदुगं पि हु एवं गुरुहिं सम्माणियं अह कमेण ।
इंतम्मि थूलभद्दे सहसा अब्भुट्ठिओ सूरी ॥१२५॥ १. ला. जइ देइ कहवि राया ॥