________________
२६०
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः तं सोऊण ससंभमसिणेहरसपसरजायरोमंचो । आणवइ 'लहु पवेसह महाविभूईए देवि' ति ॥६९॥ तो पगुणा सामग्गी जाव कया ताव जाइ अभओ वि । जणणीपासे तं पुण पिच्छइ कयफारसिंगारं ॥७०॥ . जंपइ "पवसियभत्तारयाउ अम्मो ! नरिंदपत्तीओ । जाव न दिट्ठो भत्ता न ताव कुव्विति सिंगारं ॥७१॥ ता झ त्ति पवसियपई वेसं विरएहि जेण बलकलिओ । एसाऽऽगच्छइ ताओ अम्मोगइयाइ तुम्हाणं" ॥७२॥ ता पुत्तसमाइ8 जाव कयं तीए ताव नरनाहो । संपत्तो दिट्ठा सा पवेसए महविभूईए ॥७३॥ पंचाऽमच्चसयाणं अभयकुमारं पि सामियं ठविउं । नंदाए समं भोगे भुंजइ निच्चितओ राया ॥७४॥ तत्तोपाए अभए असरिसनियबुद्धिजायमाहप्पो । जणणीए समं जाओ तियसाण वि पायडो लोए ॥७४॥ नंदा-ऽभयाण य गुणा पुव्वं चिय वण्णिया मए किंचि । चरियं पि थोवथोवं कहियं अण्णण्णचरिएसु ॥७५॥
. नन्दाख्यानकं समाप्तम् ॥५०॥ साम्प्रतं भद्राख्यानकम्
[५१. भदाख्यानकम्] अस्थि इहेव जंबुद्दीवे दीवे भारहे वासे कायंदी नाम नयरी, तत्थ य जियसत्तू नाम राया । तत्थ य भद्दा नाम सत्थवाही, उवरय-भत्तुया धण्णयाहिहाणबालपुत्तया समत्थमहायणप्पहाणा, जियसत्तुस्स बहूसु कज्जेसु पुच्छणिज्जा, अवि य
अट्टा य अपरिभूया विच्छड्डियविउलभत्तवरपाणा । आओगसंपउत्ता पओगकलिया धणसमिद्धा ॥१॥ सयलनयरीपहाणा रण्णो वि हु पउरकज्जपुच्छणिया । उस्सुका मुक्ककरा अविचलसम्मत्तसंजुत्ता ॥२॥
१. ला. नंदा-अभयाण गुणा ॥ २. ला. "स्स रनो बहुयक ॥