________________
२५२
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भाग:
मरगयभिगंगनिभे केसे ते पिच्छिऊण पउमाभो । मुच्छानिमीलियच्छो पडिओ धरणीयले सहसा ॥३४८॥ जाव य आसासिज्जइ पउमाभो चंदणाइदव्वेहिं । ताव मुणि सव्वगुत्तो दिक्खियअज्जाण अप्पेइ ॥३४९॥ जाया महव्वयधरी चत्तेक्कपरिग्गहा समियपावा । मयहरियाए समाणं गया य मुणिपायमूलम्मि ॥३५०॥ गोसीस-चंदणाइसु आसत्थो राहवो निरिक्खेइ । सीयं अपिच्छमाणो रुट्ठो आरुहइ मत्तगयं ॥३५१॥ ऊसियसियायवत्तो सुललियधुव्वंतचामराजुयलो । परिवारिओ भंडेहिं नज्जइ इंदो व्व देवेहिं ॥३५२॥ अह भाणिउं पयत्तो "मह घरिणी विमलसुद्धचारित्ता । देवेहिं पाडिहेरं किं च कयं एत्थ वि सढेहिं ॥३५३।। सीयं विलुत्तकेसि जइ देवा मह लहुं न अप्पंति । देवाण न देवत्तं करेमि सिग्धं न संदेहो ॥३५४॥ को इच्छइ मरिडं जे कस्स कयंतेण समरियं अज्जं । : जो मज्झ हिययइटुं धरेइ पुरिसो तिहुयणम्मि ॥३५५।। जइवि य विलुत्तकेसी अज्जाणं तत्थ मज्झयारत्था । तह वि य आणेमि लहुं वइदेहिं संगयसरीरं" ॥३५६।। एयाणि य अन्नाणि य जंपतो लक्खणेण उवसमिओ ॥ पउमो नरवइसहिओ साहुसयासं समणुपत्तो ॥३५७।। सरयरविसरिसतेयं दट्टणं सयलभूसणं रामो । ओयरियगयवराओ पणमइ तं चेव तिविहेणं ॥३५८।। सोऊण तस्स पासे धम्म संवेगभाविओ रामो । लक्खणसहिओ पत्तो जत्थऽच्छइ साहुणी सीया ॥३५९॥ रामेण तओ सीया दिट्ठा अजाण मज्झयारत्था । सेयंबरपरिहाणा तारासहिय व्व ससिलेहा ॥३६०॥